Aloïs Lampaert was uitgerekend op 21 augustus, maar kwam uiteindelijk dus zo’n dikke week vroeger ter wereld. “Ik probeerde in allerijl nog over te komen met de auto, maar ik was hopeloos te laat”, laat vader Yves weten. “Toch een uur of zeven, denk ik. Heel jammer, maar anderzijds ben ik content dat de bevalling heel vlot is verlopen. Mijn vrouw werd zowel door mijn zus als haar zus ondersteund en zo was ze toch in goeie handen tijdens de bevalling.”

Ondanks een aanstaande geboorte trok Lampaert toch naar Denemarken. “Het was in samenspraak met de ploeg, maar ik wou het vooral ook zelf”, zegt hij daarover. “Het is een mooie koers en bovendien zag het ernaar uit dat de geboorte nog niet voor meteen was. Maar dan kwam de geboorte dinsdag plots toch nog in gang en is het allemaal heel snel gegaan. Toen ik het nieuws kreeg, ben ik met de auto in Denemarken meteen richting Tielt vertrokken, een rit van zo’n 900 kilometer die ik alleen heb moeten overbruggen. Een hele afstand.”

Maar de vervroegde terugkeer ten spijt, werd Aloïs toch geboren toen Lampaert nog onderweg was. “Ik heb me wel even aan de kant gezet en heb de bevalling vervolgens live gevolgd via Facetime. Dat was wel speciaal. Maar ik was opgelucht dat alles goed verlopen was en dat ze allebei gezond waren. Ik kon rustig verder rijden tot in Tielt, maar vanaf dan was het wel uitkijken. Ik ben enorm wakker gebleven totdat ik toekwam. Het was super toen ik hem een eerste keer in mijn handen kon nemen.”