Bij café Rio is het de hele dag heel druk. “Wij draaien goed en hebben het gevoel dat Herentals nog altijd bruist”, lacht Kati. © Bert De Deken

Het ene na het andere verlaten pand in de Herentalse winkelstraat de Zandstraat. © Bert De Deken

1 / 2
thumbnail: Bij café Rio is het de hele dag heel druk. “Wij draaien goed en hebben het gevoel dat Herentals nog altijd bruist”, lacht Kati. 
thumbnail: Het ene na het andere verlaten pand in de Herentalse winkelstraat de Zandstraat. 

BUURTREPORTAGE. Is stadshart Herentals een schim van wat het ooit was? “We lijden geen dorst, maar er is toch veel veranderd”

De ‘te huur’ en ‘te koop’-borden in de Zandstraat, de Herentalse winkelstraat, zijn schering en inslag geworden. Nieuwe zaken komen er niet bij, ze lijken hun weg naar het stadscentrum maar niet te vinden. Wat vinden de bewoners daar zelf van? “Herentals was vroeger een echte uitgaansstad”, klinkt het. Wat blijft daar van over? Het vernieuwde Café Rio is succesvol en draait op volle toeren, maar krijgt dan weer te maken met een petitie in verband met lawaaioverlast.

Britt Peeters

Je kan de Herentalse winkelstraat het best met één woord omschrijven: leegstand. De ooit bloeiende en bruisende straat vol boetieks heeft haar pluimen doorheen de jaren volledig verloren. Een tijd die Stefanie Tegenbos, die in Herentals opgroeide, aan den lijve heeft meegemaakt. “Nu vind ik het triest”, vertelt ze.

Stefanie, die vroeger graag in Herentals woonde, vindt het nu alleen maar triest. © Bert De Deken

Ze komt met haar dochter Lily shoppen in Herentals, maar dat is de laatste jaren eerder uitzonderlijk geworden. “We komen hier nog maar zelden. Destijds zijn we naar Olen verhuisd en toen dachten we nog dat we er spijt van zouden krijgen dat we het levendige Herentals achterlieten. Maar het is net het tegenovergestelde geworden: Olen leeft volop en Herentals is dood. Er blijft nog maar weinig over van het Herentals van toen. Shoppen doen we normaal gezien altijd in Shopping Park Olen. De voornaamste reden? Parkeerplaats.”

“In Olen is dat een fluitje van een cent. Maar in Herentals vind ik het ongelofelijk moeilijk om parking te zoeken in de buurt van de winkels. Dat is volgens mij ook meteen de reden waarom er zo weinig nieuwe zaken naar de Zandstraat komen. Ze hebben geen garantie dat klanten snel tot bij hen geraken. Je moet het hele centrum rondrijden om een plekje te vinden en dan nog naar de winkels en terug wandelen. Wie heeft daar tijd voor?”, vraagt de uitgeweken Herentalse zich af.

“Ik betaal in Olen misschien 10 euro meer voor dezelfde kleren in een duurdere winkel, maar dat heb ik ervoor over. De enkele keren dat we toch naar Herentals komen, is de regel: als we niet meteen parking vinden, rijden we door. En dat gebeurt meer wel dan niet.”

“Kwamen van Lier en Antwerpen om hier uit te gaan”

“Herentals was een uitgaansstad, dat kan je je nu bijna niet meer voorstellen”, vertellen Stan en Magda. © Bert De Deken

Ook Stan en Magda, geboren en getogen Herentalsenaren, kijken nostalgisch terug naar de tijd die nu lang vervlogen is. “Herentals was een uitgaansstad, dat kan je je nu bijna niet meer voorstellen. De Nieuwstraat was een en al café. Van Lier en Antwerpen kwamen ze naar hier om uit te gaan. Waar moeten jongeren nu een lief vinden?”, lacht Stan.

Of de leegstand in de Zandstraat het gevolg is van te weinig parkeerplaats, weerlegt het koppel onmiddellijk. “Dat is een belachelijke uitleg: je kan langs de ring van Herentals overal gratis parkeren. Er kunnen volgens mij wel vijfhonderd auto’s staan. Daar mag niet over geklaagd worden”, zegt Stan. “Er is veel veranderd tegenover vroeger, maar koffiehuisjes zijn er wel in grote aantallen bijgekomen. En zolang wij ons koffietje kunnen blijven drinken, zijn wij ook content”, besluit Magda.

Herentals bruist wél

Koffiehuizen bij de vleet, maar de vele cafés die ooit Herentals in de spotlight zetten, waar zijn die gebleven? In den tijd vertoefden er in de Sint-Magdalenastraat, aan het einde van de Zandstraat, tientallen kroegen. Vandaag blijft alleen Café Rio over. Het kreeg begin mei een nieuw leven dankzij nieuwe uitbaters Jan Klockaerts en Kati Slegers. “Ik heb helemaal niet het gevoel dat Herentals niet meer bruist. Hier is het heel druk”, lacht Kati achter de toog. “Het volk blijft maar komen. De lange coronasluiting heeft ervoor gezorgd dat mensen nu met veel plezier op café gaan.”

In Café Rio is het heel druk, dus voor uitbaatster Kati is Herentals wel een bruisende stad. © Bert De Deken

De zomerbar op de Grote Markt daarentegen lijkt minder goed te draaien. “Daar kan ik weinig over zeggen. Wij zijn een echte volkskroeg, dat is iets helemaal anders”, klinkt het. Er is dan toch nog een succesvolle, gezellige kroeg in het stille stadscentrum dat goed draait. Maar net dié zaak krijgt dan te maken met klagende buren. “We hebben een paar reclamaties gekregen en er zou ook een petitie opgestart zijn tegen lawaaioverlast. We zouden graag met de initiatiefnemers van die petitie in gesprek gaan, maar we weten niet wie die heeft opgestart”, vertelt Kati.

Al begrijpt ze wel van waar de commentaar komt. “Ik snap ook wel dat het niet leuk is als je ’s avonds gebabbel hoort, maar de mensen die hier wonen, hebben altijd tussen de cafés gezeten. In dat opzicht is er nu niet veel veranderd, denk ik dan. En door corona zitten onze klanten veel buiten en blijven ze tot sluitingstijd daar babbelen. Ik kan moeilijk gaan zeggen dat ze hun mond moeten houden. De buren zijn door de lockdowns misschien gewoon geworden dat het altijd rustig was. Alleszins: wij draaien goed en hebben het gevoel dat Herentals nog altijd bruist!”

Centrum moét aantrekkelijker

Als we aan buurtbewoner Emil verderop in de Vaartstraat vertellen dat we een reportage over het stadscentrum van Herentals maken, reageert hij met: “Over Herentals? Daar valt niet veel meer over te zeggen.” Gevolgd door een schouderophaling. Ook hij is de tijd van toen nog niet vergeten.

Buurtbewoner Emil: “Over Herentals? Daar valt niet veel meer over te zeggen” © Bert De Deken

“Het lijkt nu alsof bijna alle winkels hier failliet gaan. Ik woon hier al mijn hele leven en zou nergens anders willen wonen. Maar er is wel erg veel veranderd en dat vind ik spijtig. Er zijn ook zo veel mensen bijgekomen. Het is hier druk geworden. Al was er vroeger wel meer lawaai van cafés. Die zijn er nu bijna niet meer. Door die corona, zeker?”

Corona heeft er volgens vriendinnen Gaby, Martine en Annick, die van een terrasje genieten op de Grote Markt, helemaal niets mee te maken. “Al voor corona ging hier de ene na de andere zaak dicht”, vertellen ze.

Volgens Gaby, Martine en Annick heeft corona niets met de verlaten winkelstraat te maken. © Bert De Deken

Ook Gaby heeft het gevoel dat het gebrek aan parkeerplaatsen daar iets mee te maken heeft. “Maar nee”, reageert Martine, “er zijn genoeg parkeerplaatsen aan de rand van de stad. De huurprijzen van de winkels, die zijn volgens mij gewoon te hoog. Het stadscentrum zou weer aantrekkelijker gemaakt moeten worden, zodat boetiekjes hier opnieuw willen opstarten”, klinkt het.

“Ik vraag mij af waar de jeugd vandaag de dag naartoe gaat”, zegt Annick. “In onze jonge tijd was er keuze genoeg. Ik zou niet echt weten waar dat aan ligt, maar ik hoop dat er snel iets verandert. Wij lijden gelukkig geen dorst.”

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER Buurtreportage Kempen