Maurits Meire getuigde in juli in de zomerreeks Waterratten in deze krant dat hij al jaren traint om van het Engelse Dover naar Frankrijk te zwemmen. Dat is een afstand van veertig tot zestig kilometer, afhankelijk van de stroming. Daarvoor zou hij zo’n veertien uur moeten zwemmen. Vrijdag was het zover. Maar na zes uur in het water moest Maurits, die leraar Geschiedenis en Godsdienst op de middelbare school Gitok in Kalmthout is, de strijd staken.

LEES OOK. Maurits wil het Kanaal overzwemmen: “Ik ben nog elke keer zenuwachtig als ik de zee in ga”

“Ik ben teleurgesteld”, zegt Maurits. “Ik heb in het begin niet snel genoeg gezwommen, en was te ver van het rechte pad afgedreven. Je kan door de stroming nooit perfect recht zwemmen, maar als je te veel van het pad afdrijft, moet je te veel afstand goedmaken. Als ik was blijven zwemmen, zou ik misschien 25 of 28 uur nodig hebben gehad om in Frankrijk aan te komen. Het was niet meer realistisch.”

Zeeziek

Waarom is het misgelopen? “Het is een combinatie van factoren”, zegt Maurits. “Ik had te weinig ervaring met deze uitdaging. Je kan veel trainen, maar als je echt aan de zwemtocht begint, is het nog iets anders. Een andere tegenslag is dat ik weinig informatie doorkreeg van mijn twee teamgenoten, die zich op de boot bevonden. Ze hebben me fantastisch gesteund tijdens de hele uitdaging. Maar een van hen is tijdens de tocht zeeziek geworden en de andere was vooral bezig met te proberen dat niet te worden. Daardoor kreeg ik informatie over mijn zwemsnelheid bijvoorbeeld niet goed door. Maar dat neemt niet weg dat deze mislukking in de eerste plaats mijn eigen verantwoordelijkheid is.”

Op Facebook krijgt Maurits nochtans uitsluitend positieve reacties. “Echt knap gedaan, je mag trots zijn op jezelf en je team”, schrijft iemand. “Wat een topprestatie voor een eerste poging”, schrijft iemand anders. Maurits wil een nieuwe poging ondernemen. “Ik wil mijn inspanningen van de voorbije jaren niet overboord gooien”, zegt hij. “Ik wil mijn grenzen verder verleggen. Maar het zal wel twee à drie jaar duren voor ik een nieuwe boot kan huren om me te volgen. Die kapiteins zijn al lang op voorhand volgeboekt.”