“Met immens verdriet maken we het overlijden bekend van onze geliefde Charlie Watts”, klinkt het in het persbericht van zijn manager. “Hij overleed eerder vandaag in een ziekenhuis in Londen, omringd door zijn familie.”

Watts was een “geliefde echtgenoot, vader en grootvader” en “een van de grootste drummers aller tijden”. Tot slot wordt in het bericht gevraagd om de privacy te respecteren van de familie, groepsleden en goede vrienden.

Charlie Watts, die een achtergrond had als jazz-drummer, maakte sinds 1963 deel uit van The Rolling Stones, nadat hij Tony Chapman had vervangen aan de drums.

De jongste tijd sukkelde hij zwaar met zijn gezondheid. Deze zomer werd hij met spoed geopereerd en moest forfait geven voor een nieuwe tournee met The Stones. Wat hij precies had, wilde het management niet zeggen. Maar de operatie was gelukt, klonk het. En er wachtte hem een lange revalidatie. Nu is hij dus overleden.

Charles Robert Watts werd geboren op 2 juni 1941 in het University College Hospital in Londen en groeide op in Kingsbury, nu onderdeel van de London Borough of Brent.

Arbeidersgezin

Hij kwam uit een arbeidersgezin. Zijn vader was vrachtwagenchauffeur, moeder was huisvrouw. Watts groeide op in een armere buurt, in prefabwoning waar het gezin noodgedwongen naar was verhuisd nadat Duitse bommen honderden huizen in de omgeving hadden verwoest.

Na een opleiding kunst aan de Harrow Art School vond hij een baan als grafisch ontwerper bij een plaatselijk reclamebureau.

Maar zijn liefde voor muziek bleef de overheersende factor in zijn leven. Zijn ouders kochten hem een ​​drumstel toen hij 13 was en hij speelde mee met zijn verzameling jazzplaten. Want ook al speelde hij met de Stones popmuziek, jazz was eigenlijk zijn grote liefde.

Hij begon te drummen in plaatselijke clubs en pubs en werd in 1961 gehoord door Alexis Korner, die hem een ​​baan aanbood in zijn band, Blues Incorporated.

Bij Blues Incorporated speelde ook gitaris Brian Jones die Watts introduceerde bij de jonge Rolling Stones, toen nog een groepje zoals er dertien in een dozijn waren. Maar dat verandere snel en Mick Jagger en de zijnen scoorden de ene hit na de andere.

De band werd een synoniem voor rock-’n-roll-overdaad, maar voor Watts werd het spelen met de Stones niet de egotrip die Mick Jagger en Keith Richards dreef.

Zelden interviews

Als jazzliefhebber wedijverde Watts met Bill Wyman om de titel van minst charismatisch lid van de band. Hij schuwde de schijnwerpers en gaf zelden interviews. En hij kon beter dan de andere bandleden aan de verleiding van drank en drugs weerstaan. De reden waarom hij tijdens live-optredens niet aan de zuurstoffles moest tussen twee nummers, hetgeen Jagger en Richards wel moesten om niet neer te vallen op het podium.

Het magazine Rolling Stone plaatste Charlie Watts op nummer 12 in zijn ranglijst van beste honderd drummers aller tijden. Hij gaf niet alleen vorm aan de drums op klassiekers als ‘Sympathy for the devil’ en ‘Satisfaction’, maar bracht ook enkele jazzplaten uit. Daarnaast was hij een begenadigd tekenaar, die de achterflap tekende van het Stones-albums ‘Between the buttons’.

Buiten zijn muziek was Watts een echte familieman en investeerde hij in raspaarden. Want in tegenstelling tot veel popsterren, leefde hij een vrij normaal leven en liet hij zich niet verleiden tot grote decadentie.

Charlie Watts, die in 2004 al behandeld werd voor keelkanker, laat een echtgenote, dochter en kleindochter na.

Van de oorspronkelijke Rolling Stones blijven nu enkel zanger Mick Jagger en gitarist Keith Richards over.