Lyuda Kuzina verdwaalde in de buurt van haar huis in de regio Smolensk ten westen van Moskou, waar ze met haar 4-jarige zusje speelde. Haar moeder ging haar zoeken, maar vond haar niet. Pas toen de avond begon te vallen, sloeg de paniek toe en werd een grote zoekactie opgezet. Vier dagen en nachten werd naar het meisje gezocht. Met honderden hulpverleners en vrijwilligers.

Alle mogelijke scenario’s werden bekeken: verdronken in een rivier, meegenomen door een onbekende of aangevallen in het bos waar beren en wolven leven die steeds dichter bij de bewoonde wereld komen.

Op dag vier begonnen de hulpdiensten alle hoop op te geven. Vooral ook omdat ze licht gekleed was en geen eten of drinken bij had. Maar toen, tijdens een rustpauze van de hulpverleners, hoorde een agent iets piepen onder een stapel hout.

Het meisje was vooral bang voor de reactie van haar mama, zo bleek. Ze zat onder de insectenbeten en was lichtjes uitgedroogd maar stelde het voor de rest goed.

Beren en wolven

Ze vertelde dat ze wolven en beren had gezien in het en dat ze ook wel bang was geweest.

Toen ze in de armen van haar mama werd gegeven zei ze: “Ik zal nooit meer weglopen, mama.”

“Hoe lang ze zich die belofte nog zal herinneren, geen idee. Maar ze zegt het tenminste”, lachte Antonina Kuzina die dolblij was dat haar dochtertje het bizarre avontuur heeft overleefd.

De peuter wordt nu verzorgd in een kinderziekenhuis in Smolensk maar kan snel naar huis.

Lyuda’s overlevingsverhaal doet denken aan een driejarige jongen die in 2016 72 uur leefde in een Siberisch bos waar ook wolven en beren leefden. Tserin Dopchut had een kleine chocoladereep bij zich, terwijl Lyuda helemaal geen eten of drinken had.