© RR

BLIJVEN PLAKKEN. “Wij lachten met drugsrazzia’s, want De Bistro was clean”

Geel -

Een van de meest spraakmakende uitgaanscafés in Geel van de laatste halve eeuw is zeker De Bistro op de Pas. “We begonnen als jazzcafé, maar hebben mee reggae en punk op de kaart van de Kempen gebracht.”

Hans Otten

De Bistro was traditioneel de bruine muziekkroeg waar jongeren door hun ouders met klem verboden werden te komen. Mensen die op de Pas in de buurt woonden, keken in het weekend geen televisie, maar zetten hun stoelen voor het raam om zich te vergapen aan het bonte gevogelte dat het café frequenteerde. Wanneer we het de voormalige uitbater Walter Cuyvers -inmiddels 81- vertellen in zijn hoeve vol antiek en muziekinstrumenten in Tessenderlo moet hij even grinniken. Maar verwonderen doet het hem allerminst: “we probeerden dat extravagante volk juist te lokken”.

 

Blijven Plakken

Het voorbije anderhalf jaar leefden we met de rem op. En dat was ooit wel anders. In deze reeks blikken we nostalgisch terug op onze wonderjaren 80 en 90. De jaren waar in Antwerpen, de Kempen of Mechelen in de verste verte geen avondklok viel te bespeuren.      

 

De zaak op de Pas was bekend om zijn thematische feestjes rond bijvoorbeeld cowboys of gangsters. © RR

“Ik ben afkomstig van Mol en sprong daar een kameraad bij die net café K-12 had geopend”, steekt hij van wal. “Als je dat op zijn Frans leest, klinkt het ka bar douze. Toen de Molse politie dat na twee maanden door kreeg, verbood die nog die naam te gebruiken. Ik wilde zelf een café openen en ben dan maar naar Geel vertrokken, omdat de politie daar milder was. De Bistro begon in 1968 als een jazz-, blues- en artistiek café. Kunstenaars als Walter Van den Broeck (Turnhouts schrijver, red.) en Jef Geys (Balens kunstenaar met internationale faam, in 2018 overleden) hoorden tot mijn vaste klanten. Maar na verloop zag ik in dat ik met die twaalf kunstenaars die de regio rijk was geen rendabel café kon opbouwen.”

Walter Cuyvers (rechts) in zijn tijd als uitbater van De Bistro, hier met zijn goede vriend Jan. © RR

Van jazz tot punk

Muziekfanaat Walter Cuyvers, die op zijn respectabele leeftijd nog altijd bij bluesband Chilly Willy drumt, wist wat excentrieke Molse jongeren te overhalen om bij hem uit te gaan. “Al snel groeide mijn café uit tot een plek waar hippies verzamelden en psychedelische muziek werd gespeeld.”

De zaak op de Pas was bekend om zijn thematische feestjes rond bijvoorbeeld cowboys of gangsters. © RR

De kracht van De Bistro was dat de zaak mee evolueerde met de wisselende muziekgenres. Sterker nog: Cuyvers en co waren trendsetters in de Kempen. “Ik was tegelijk ook met een antiekhandel begonnen. Daarvoor verbleef ik iedere maand een week in Engeland, in Brighton en soms Londen. Ik ging er antiek kopen, maar leerde er ook de nieuwste muziek kennen vóór die in België te horen viel. Cafébazen tot ver in de omtrek kwamen bij mij horen wat ze moesten draaien! Zo stonden we er eind jaren zeventig, begin jaren tachtig om bekend dat wij als veruit eerste in de streek reggae en punk speelden. Later kwam dan nog de new-wave. Dat lokte natuurlijk telkens een nieuw publiek.”

En dan hangt je toog in hartje Kempen plots vol cowboys. © RR

Drugskot of net niet?

De Bistro stond bekend om zijn alles-mag-mentaliteit, zijn thematische verkleedfuiven, optredens op een piepklein podium en het feit dat er altijd wel wat volk uitgeteld lag te slapen. In Geel torste de kroeg mede daardoor de reputatie een drugskot te zijn, maar dat ontkent Cuyvers met klem. “Ik was heel erg tegen drugs. Wie ik betrapte met een joint of gelijk wat, vloog buiten. Als zij geen rekening wilden houden met mijn toekomst als café-uitbater hoefde ik mij niets van hen aan te trekken!”

Lees hier alle plakverhalen uit jouw gemeente en ver daarbuiten

Walter Cuyvers in mooi gezelschap tijdens een gangsterfeestje. © RR

“In het begin werden we door de politie wat gepest, maar dat beterde toen ik een hartig woordje met de commissaris ging klappen. De BOB (voorloper van de federale gerechtelijke politie, red.) bleek zelfs stiekem foto’s van al onze vaste klanten te hebben genomen. Wel hebben we ooit een drugsrazzia door de rijkswacht met snuffelhond gehad. Daar lachten we gewoon mee, want De Bistro was clean. We maakten grapjes over het feit dat al die rijkswachters een snor hadden of dat de hond in onze vuilnisbakken moest snuffelen. “Krijgt hij van jullie niets anders te eten?”, dat soort dingen.”

De Bistro sloot in 1985 finaal de deuren.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER Blijven Plakken