Medische tijdschriften van over de hele wereld roepen wereldleiders op klimaatverandering serieuzer te nemen: “Catastrofale gevolgen voor gezondheid”

De redacties komen met hun noodkreet in de aanloop naar de klimaattop in Glasgow in november en naar andere belangrijke internationale bijeenkomsten. Als het niet lukt de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graad ten opzichte van het pre-industriële tijdperk, leidt dat volgens de bladen tot “catastrofale” gezondheidsschade.

De auteurs erkennen dat de wereld nu vooral bezig is met de strijd tegen het coronavirus, maar benadrukken dat de aanpak van klimaatproblemen niet kan wachten. Er kan niet pas na de pandemie werk worden gemaakt van het snel terugbrengen van de uitstoot van broeikasgassen, vinden ze.

Het door hoofdredacteuren geschreven commentaar staat in bladen als The Lancet, British Medical Journal, The New England Journal of Medicine, Revista de Saúde Pública, The Chinese Science Bulletin en International Nursing Review. Het is uniek dat zoveel medische tijdschriften een gezamenlijke oproep publiceren. Er wordt gewaarschuwd dat de opwarming van de aarde al gevolgen heeft voor de gezondheid van mensen.

“In de laatste 20 jaar is het aantal hittegerelateerde sterfgevallen onder 65-plussers met meer dan 50 procent toegenomen”, schrijven ze. Ook tal van andere klachten komen vaker voor, zoals uitdroging, tropische ziektes, zwangerschapscomplicaties en allergieën. “Ik kan niet bewijzen dat het allemaal te wijten is aan de klimaatverandering, maar er is wereldwijd een toename van problemen tijdens de zwangerschap”, zegt Wilfried Gyselaers in De Standaard. Gyselaers is professor gynaecologie en hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Geneeskunde en Gezondheidszorg, het vakblad dat het editoriaal in ons land publiceert. Hij noemt de opwarming van de aarde een gezondheidscrisis. “De temperatuur bepaalt mee het risico op hart- en vaatziekten en nierfalen”, legt Gyselaers uit. 

De vakbladen zeggen dat met groeiende bezorgdheid wordt opgemerkt dat “machtige leden van de internationale gemeenschap” een temperatuurstijging van meer dan 1,5 graad als “onvermijdelijk of zelfs acceptabel” beginnen te zien. Ook zouden strategieën om uitstoot terug te dringen soms niet realistisch genoeg zijn. Rijke landen moeten hun eigen consumptie verminderen en armere landen veel meer ‘klimaatfinanciering’ bieden, in de vorm van subsidies en het kwijtschelden van schulden. 

Volgens de bladen reageerden veel regeringen op de coronacrisis door de geldkraan op een ongekende manier open te draaien. “De milieucrisis vereist een vergelijkbare spoedreactie. Er zullen enorme investeringen nodig zijn die veel verder gaan dan wat momenteel wordt overwogen of geleverd in de wereld.”