Filmwereld en fans rouwen om ‘The Wire’-acteur Michael K. Williams: ‘Een immens getalenteerde man’

Er zijn veel redenen te bedenken waarom The Wire, de vijfdelige tv-serie van David Simon over de drugswereld in Baltimore, een van de beste, zo niet dé beste tv-reeks ooit is. Maar een van die redenen is ongetwijfeld het personage Omar Little, én de acteur die hem vertolkte: Michael K. Williams. De acteur werd maandagmiddag dood gevonden in zijn appartement in Brooklyn, New York.

Omar Little was een uniek personage in The Wire: een loner die zijn eigen plaats opeiste in een Koude Oorlog tussen drugsbendes en politiebrigades, die drugsdealers gewapenderhand beroofde en toch een moreel kompas volgde in de wetteloze jungle van Baltimore. Een meedogenloze overvaller die openlijk homo was en zo grenzen verlegde in de machistische, door kansarmoede en misdaad getekende wereld waarin The Wire zich afspeelde. “Omar heeft zeker geholpen om de homofobie in mijn gemeenschap af te zwakken”, vertelde Williams twee jaar geleden aan The New York Times, “en heeft zeker een dialoog gestart.”

Litteken

Williams groeide op in Flatbush, in de New Yorkse wijk Brooklyn, als zoon van een Amerikaanse vader en een Bahamaanse moeder. Op zijn 25ste verjaardag werd hij tijdens een caféruzie in Queens in het gezicht gesneden: het litteken beëindigde zijn carrière als danser, waarbij hij onder andere met Madonna en George Michael werkte, maar het hielp hem aan zijn eerste filmrol. Tupac Shakur merkte hem op en castte hem als zijn broer in Bullet (1996).

Het was het begin van Williams’ acteercarrière, waarin hij vooral opviel in bijrollen. Hij had een klein rolletje als drugdealer in Martin Scorsese’s Bringing Out the Dead (1999) en speelde ook mee in de prestigieuze HBO-reeks The Sopranos. Maar zijn acteercarrière raakte snel weer in het slop: hij leende geld van zijn ouders voor hij auditie deed voor The Wire (2002-2008).

Williams had overigens maar één auditie nodig om de rol te krijgen waarmee hij de rest van zijn carrière vereenzelvigd zou worden, ook al zou hij nadien nog schitteren in bijrollen in films als The Road (2009), Steve McQueens 12 Years a Slave (2012) en Paul Thomas Andersons Inherent Vice (2014). Quentin Tarantino wilde hem er graag bij wilde voor Django Unchained (2012). Die rol moest Williams laten schieten vanwege het opnameschema voor de HBO-reeks Boardwalk Empire (2010-14), waarin hij de Afro-Amerikaanse gangster Chalky White vertolkte.

Drugs

In totaal werd Williams vijf keer genomineerd voor een Emmy Award, onder andere voor rollen in de miniserie The Night Of (2016), de Netflix-reeks When They See Us (2019). Postuum kan hij over anderhalve week nog een Emmy Award winnen voor zijn rol in Lovecraft Country (2020). Hij streek ook een nominatie op voor zijn werk in de documentairereeks Vice (2013), waarin hij in de wereld van de zwarte markt dook en later de gevangeniscrisis in de Afro-Amerikaanse gemeenschap onderzocht.

Toch blijft The Wire de grootste titel op zijn cv, ook al viel zijn tijd als Omar Little samen met een moeilijke periode in zijn leven: Williams kampte met een drugsverslaving, waarover hij later openlijk sprak. Toen hij in 2008 op een bijeenkomst voor toenmalig presidentskandidaat Barack Obama hoorde vertellen dat Omar diens favoriete personage in The Wire was, omschreef hij dat als een kantelpunt. “Mijn naam uit zijn mond horen komen, dat maakte me wakker”, herinnerde hij zich in The New York Times. “Ik besefte dat mijn werk echt een verschil kon maken.”

Volgens diezelfde krant wordt zijn dood onderzocht als een mogelijke overdosis. Het zou een droevig einde betekenen voor een groot acteur, die zelden in de spotlights trad en toch, zoals hij het zelf opmerkte, een verschil maakte. Op Twitter regende het droeve berichten, van acteurs als John Cusack en Edward Norton, van When They See Us-regisseur Ava DuVernay en The Wire-bedenker David Simon, en van grootheden als Questlove en Barry Jenkins. Maar zijn The Wire-collega Wendell Pierce vatte hem het mooist: “Een immens getalenteerde man, die een stem gaf aan degenen wier menselijkheid zelden in de verf wordt gezet.”