"Uitzonderlijke situatie": Faeröer-eilanden buigen zich over traditionele dolfijnenslachting na felle kritiek
Na de slachting van meer dan 1.400 dolfijnen die in een fjord van de Faeröer bijeengedreven waren, wil de regering van de eilandengroep zich opnieuw over de traditionele dolfijnenjacht buigen. Er kwam deze week felle kritiek op de beelden. "We zullen onder de loep nemen welke rol de dolfijnenjacht in onze samenleving zou moeten spelen", aldus premier Bárður á Steig Nielsen.
De dolfijnenjacht, die als "Grindadráp" bekend is, is een eeuwenoude traditie op de eilanden in het noorden van de Atlantische Oceaan. De situatie van zondag was "uitzonderlijk, vooral omdat de school vele malen groter dan gewoonlijk was", schreef premier Bárður á Steig Nielsen donderdag op de website van de regering.
Het incident roept vragen op over het aantal dolfijnen dat bij één enkele jacht gedood mag worden en over de jachtmethode, voegt de premier eraan toe. "We nemen deze zaak heel ernstig. Hoewel deze jacht als duurzaam beschouwd wordt, zullen we die onder de loep nemen en nagaan welke rol de Grindadráp in de Faeröerse samenleving zou moeten spelen."
Waarschuwing: er kwam felle kritiek op de schokkende beelden van de massaslachting. Niet voor gevoelige kijkers.
Vergissing
Met 1.400 kadavers is dit jaar een record gebroken. Het vorige record dateert van 1940 met 1.200 kadavers. Ter vergelijking, volgens Faeröerse tellingen werden in 2020 576 grienden en 35 witflankdolfijnen gedood, veel minder dus dan de ruim 1.400 dolfijnen die deze keer afgemaakt zijn. Het debat laait deze keer dan ook opnieuw in alle hevigheid op. Zelfs de lokale bevolking zou furieus reageren.
Volgens de voorzitter van de Vereniging van Walvisvaarders, Ólavur Sjúrðarberg, is er dit jaar een vergissing gebeurd. "De omvang van de school werd verkeerd ingeschat", stelt hij. Jagers dachten eerst aan de vangst van zo'n 200 grienden. Maar toen het slachten startte, begon de ware omvang te dagen. "Iemand had beter moeten weten", aldus Sjúrðarberg.
Traditie
De praktijk gaat terug tot de periode van de Vikingen. De dieren worden door schepen naar een baai gedreven. Daar worden ze geslacht, waarna het vlees onder de deelnemers van de jacht verdeeld wordt.
Het vlees is gewaardeerd voedsel voor de lokale gemeenschap en staat al eeuwen op het menu. Op de rotsachtige eilanden is bijvoorbeeld landbouw niet makkelijk.
Voorstanders spreken van een duurzame manier van voedselinzameling, rechtstreeks uit de natuur, en zien het als een belangrijke deel van een culturele identiteit. "Beter dan koeien of varkens gevangen houden", klinkt het. Dierenrechtenactivisten noemen het een gruwelijke afslachting die niet nodig is.