‘Er komt een tsunami aan voor het Belgisch voetbal’: RTBF-reportage belooft onthullingen over voetbalwereld

Voor wie nooit afstemt op de Waalse publieke ­omroep is Thierry Luthers een nobele onbekende. Over de taalgrens klinkt zijn naam als een klok. Veertig jaar in dienst bij de RTBF. De stem van zijn generatie bij grote sportmomenten – van het goud van Tia Hellebaut op de Spelen van Peking tot het brons van de Rode Duivels in Sint-Petersburg. De Waalse Frank Raes. Net als zijn Vlaamse tegenhanger gaat Luthers straks met pensioen. Maar voor hij zich volledig concentreert op zijn hobby – kerkhoven bezoeken en er boeken over schrijven – besloot Luthers zélf te graven.

“Samen met mijn collega Patrick Remacle, een echte onderzoeksjournalist, heb ik twee jaar onderzoek gedaan naar de wantoestanden in het Belgisch voetbal.” Het resultaat is een spraakmakende ­reportage. Over Mogi en Mehdi Bayat. Over Dejan Veljkovic en zijn relatie met scheidsrechter Sébastien Delferière of Standard-baas Bruno Venanzi.

Wat heeft u geleerd over het voetbal?

“Ik heb een paar kenmerken steeds zien terugkomen. Er heerst een omerta. Het is zo’n kleine, bijna incestueuze wereld, waar iedereen elkaar kent en iets bezwarends van een ander weet. Bestuurders, makelaars, scheidsrechters: al die verschillende figuren mengen zich onder mekaar. Het gevolg is dat er amper mensen zijn die bereid zijn om te praten over de zaken die fout lopen. Leugens en bedrog zijn de regel.”

“Geld is de drijfveer. Corruptie is schering en inslag. De rol van de makelaars is enorm – met Mogi Bayat als de number one. En er zijn heel wat technisch ­directeurs of managers van profclubs die ofwel dom zijn, ofwel enkel op geld uit zijn, ofwel een combinatie van beide. Die makelaars en bestuurders hebben een systeem opgezet waarbij ze elkaar rijker maken.”

“Omerta. Geld. Corruptie. Leugens. ­Bedrog. Gooi dat allemaal eens bij ­elkaar. De voetbalwereld heeft veel weg van de maffia.”

U besteedt een groot stuk van uw documentaire aan Mogi en Mehdi Bayat.

“Onze documentaire duurt 64 minuten. Een aanzienlijk deel gaat daarvan naar de twee broers. (Lachje) Weet je wat ­ironisch is? Als er geen Iraanse revolutie was geweest, had het Belgisch voetbal nooit iets te maken gehad met hen. Het is indrukwekkend te zien hoe twee mannen met Iraanse roots, die gevlucht waren naar Frankrijk, uiteindelijk de macht grijpen in het Belgisch voetbal.

“Er is er één die directeur van een club werd, dan voorzitter van de KBVB, en ondertussen ook bestuurder is van de Pro League. En er is er één die omni­present is in een onvoorstelbaar aantal transfers.”

Waarom de focus op Mehdi Bayat? In tegenstelling tot zijn broer en heel wat andere figuren uit ons voetbal is hij nooit in beschuldiging gesteld.

“Maar vond je het dan niet vreemd dat hij vorige zomer, totaal onverwacht en net voor het EK, afscheid nam als bondsvoorzitter? Mehdi vertelde dat het om familiale omstandigheden ging, dat hij dicht bij zijn nieuwe coach wilde zijn op Charleroi. Dat is niet de hele waarheid, laat het me zo zeggen. Het is zelfs maar een heel klein deeltje van de waarheid.”

Over wat gaat het dan?

(onverstoord) “We hebben een interview met Mehdi – ook over de rol van zijn broer in het transferbeleid. Laat me zeggen dat het gesprek... rock en roll was. Mehdi is normaal zeer relaxed. Nu was de sfeer bijzonder gespannen.”

Heeft u nieuwe informatie over Mogi gevonden?

“Ja. Ik kan je vertellen dat we contact hebben gehad met een bestuurder van een Belgische club, die zegt dat Mogi Bayat hem bij hun eerste ontmoeting horloges heeft aangeboden om transfers te mogen doen.”

“De link met de lege doosjes die er bij Mogi zijn gevonden toen hij opgepakt werd, is evident. Zijn advocaat mag ­beweren dat het z’n recht is om die te verzamelen. Maar zoals Jacques Lichtenstein (een concurrent-makelaar van Mogi Bayat, red.) in de documentaire vertelt: ‘Mensen verzamelen alles. Maar ik moet de eerste nog tegenkomen die lege horlogedoosjes verzamelt.’”

“Horloges zijn de rode draad van de ­documentaire. Ik ben ervan geschrokken welke rol ze spelen in het voetbal. Ik had er bijvoorbeeld geen idee van dat er horloges bestonden van 200.000 euro. Maar wat blijkt? Horloges zijn het oudste middel in de wereld voor corruptie. Op een luchthaven kan je moeilijk 10.000 euro cash de grens over smokkelen. Maar een horloge van 200.000 euro passeert moeiteloos.”

“Los daarvan heeft het ook een symbolische waarde. Zeker in een wereld vol blingbling als het voetbal. Een horloge geeft je status. Zoals een dure wagen of een mooie, blonde vrouw met valse borsten. Wie een mooi, groot horloge draagt, heeft het gemaakt.”

Dan is er nog het luik-Veljkovic.

“In dat dossier viel het ons vooral op hoe dicht Veljkovic bij Sébastien Delferière en Bart Vertenten stond. De nummers één en twee van de Belgische arbitrage. Honderden telefoons deed Veljkovic met Delferière. En we zoomen ook in op zijn relatie met Standard. Bruno Venanzi is niet de ‘meneer Proper’ voor wie hij zich graag voordoet. Standard zou valse scoutingsfacturen betaald hebben aan Dejan Veljkovic. En technisch directeur Olivier Renard zou retrocommissies gekregen hebben op bepaalde transfers.”

“Over Standard gesproken: we hebben ook een gesprek met Roland Duchâtelet. Die herhaalt zijn aantijgingen over ­mogelijke omkoping in 2014, in de ­wedstrijd Anderlecht-Genk.”

Laat ons raden. Er is sprake van horloges?

(mysterieus) “Zoals ik al zei: horloges zijn de rode draad.”

Heeft u eigenlijk een smoking gun?

“Ik zou je graag antwoorden, want je lijkt me een vriendelijke man. Maar voor het antwoord zal je toch moeten kijken.”

Denkt u dat uw documentaire iets zal veranderen?

“Ik hóóp dat. Of dat we de mensen op z’n minst doen nadenken. Dit is maar het tipje van de ijsberg. Het is bijna drie jaar geleden dat ‘Footgate’ (Propere Handen, red.) is losgebarsten. De buitenwereld denkt misschien dat er nooit meer iets van komt. Geloof me: de vraag zal binnenkort zijn wanneer het eindelijk eens zal stóppen. Er komt een tsunami aan voor het Belgisch voetbal.”

Milieu du terrain, morgen om 20 uur op La Une.

* RTBF heeft alle betrokkenen gecontacteerd en hen de kans gegeven om te reageren.