Onze reporter volgde proces De Pauw vanop eerste rij: "Het was scherven rapen. Valt er nog iets te lijmen? Of: potje breken, potje betalen?”

Vier jaar heeft het kamp De Pauw gezwegen: “Wij praten pas op het proces.” Dan wil je wel horen wat ze uiteindelijk te zeggen hebben. Iedereen zat dus op het puntje van de banken, sommige dames vielen er van verontwaardiging bijna af. “Het is hier geen theaterzaal”, probeerde de rechter een dag vol emoties te leiden. Uit de verdediging bleek dat De Pauw niet zinnens is om de martelaar van #metoo te worden. Maar in zijn eindwoord brak hij: een huilende, bevende man die zo graag wou ‘dat vrouwen mij graag zien’ dat het zielig werd.