Knuffelen we onze honden te veel?

Hondenexpert Joke Monteny met haar honden.  — ©  Jimmy Kets

Onze huisdieren hebben stress en dat is er met de coronapandemie niet beter op geworden.

Heleen Debeuckelaere

Hondenexpert Joke Monteny zag in de eerste lockdown vorig jaar al snel meer aanvragen voor begeleiding binnenstromen. Niet alleen omdat de hondenscholen gesloten waren, maar ook omdat het aantal incidenten met honden hand over hand toenam.

Monteny heeft een privépraktijk, maar is ook docent ethologie (Vives) en geeft gastles aan de faculteit dierengeneeskunde van de Universiteit Gent. Haar tweede boek ‘Je pup is geen opwindspeeltje’ is net uit.

Tijd om gewoon hond te zijn

Het probleem met stressgerelateerde incidenten bij honden is niet nieuw, maar werd door de coronacrisis acuter. ‘Honden hebben rust nodig, die ze normaal gezien krijgen als de kinderen naar school en de ouders naar het werk zijn. Dat kon plots allemaal niet meer.’

Bij het begin van de corona-crisis zijn we massaal meer aandacht beginnen te geven aan onze huisdieren. We gingen meer met hen wandelen, samen op de zetel zitten, ze aaien. Maar dat is niet per se wat ze gelukkig maakt. Onze honden hadden geen tijd meer om gewoon hond te zijn, om op te laden en zich veilig te voelen. Dat leidde tot meer incidenten zoals controledrang, extreme lethargie, hyperactief gedrag en – in het ergste geval – grom- en bijtincidenten.

‘Knuffelen en oppakken kan onveilig voelen’

‘Onze honden houden van ons, maar soms niet van onze acties. Een hond vaak knuffelen en oppakken kan voor de eigenaar lijken als een simpele uiting van liefde, maar door de hond als zeer onveilig worden ervaren’, zegt Monteny. Ze maakt de analogie met een geliefde, collega of vriend die het niet kan nalaten om te dichtbij te komen staan, je vast te pakken of aan te staren.

‘Ik was woensdag bij een klant met een puppy. Die mensen deden alles wat ze nodig achtten: zo veel mogelijk thuisblijven, vaak gaan wandelen, veel aandacht geven’, vertelt Monteny. ‘In het begin kwispelde hun hond, ging die op zijn rug liggen. Signalen die de eigenaars als positief interpreteerden. Maar ondertussen is dat geëvolueerd naar blaffen, grommen en happen. Hun hond had rust en afstand nodig.’

Joke Monteny pleit voor een goede communicatie met en aandacht voor basisbehoeften van ’s mans beste vrienden.  — ©  Jimmy Kets

Mensen zijn volgens haar slecht in het inschatten van stresssignalen bij hun honden. ‘Wie dan verkeerd advies krijgt, zoals de raad zich dominant op te stellen, kan de relatie met het huisdier beschadigen tot op het punt dat het tot incidenten komt.’

‘Een hond is geen knuffeldier’

Monteny zag al veel bijtincidenten, zeker sinds corona. Soms treedt ze ook op als specialiste in juridische onderzoeken. ‘Ik heb nog maar vijf gevallen gezien waar ik het probleem niet meteen kon terugbrengen tot slechte communicatie en het niet voorzien in de basisbehoeften van het huisdier.’

Veel problemen kunnen met de nodige hulp en kennis vermeden worden. ‘Een hond is geen knuffeldier. Een hyperactieve hond hoef je niet altijd uit te putten met lange wandelingen. Ook een hond die zich dominant opstelt, wil jou iets vertellen. Werk dan ook aan de oorzaak van het probleem, niet alleen aan de symptomen.’