Vanaf 1 januari 2022 mogen in Vlaanderen geen nieuwe stookolieketels meer worden geplaatst. Een ketel mag ook niet meer volledig worden vervangen, tenzij er geen aardgasnet in de straat aanwezig is. Dat staat in het voorstel van decreet van meerderheidspartijen N-VA, Open VLD en CD&V.

Alleen oppositiepartij Vlaams Belang stemde tegen. ‘We zijn verheugd om te zien dat de meeste partijen zich aansluiten bij dit decreet. De eerste stap is altijd de moeilijkste om te zetten, maar het is beter een kleine stap te zetten dan helemaal geen stap’, zeggen indieners Andries Gryffroy (N-VA), Robrecht Bothuyne (CD&V) en Willem-Frederik Schiltz (Open VLD). Bedoeling is om milieuwinst te boeken, zowel op het vlak van bodem- als luchtverontreiniging.

‘Als we kijken naar de cijfers, zien we dat er in nieuwbouw ongeveer 37 stookolieketels per jaar worden geplaatst, ofwel 0,12 procent van het totaal aan nieuwe gebouwen per jaar. In het geval van een ingrijpende energetische renovatie gaat het om acht stookolieketels per jaar. Dat is 0,37 procent van het totaal. De impact voor burgers is dus klein, terwijl dit verbod een groot effect kan hebben op zowel klimaat als bodemkwaliteit’, stellen de indieners.

Er komen boetes vanaf 3.000 euro. Het verbod op nieuwe stookolieketels is een belofte uit het Vlaams Energie- en Klimaatplan (VEKP) en het Vlaams regeerakkoord die nu in de praktijk wordt gebracht. 

Brafco, de Belgische Federatie van Brandstoffenhandelaars, verzet zich tegen de plannen en dreigde er eerder al mee om het decreet aan te vechten bij het Grondwettelijk Hof.

Ook interfederale klimaatresolutie

Het Vlaams Parlement heeft woensdagavond ook een interfederale klimaatresolutie goedgekeurd. De tekst van de resolutie is besproken tussen de verschillende Belgische parlementen in de aanloop naar de klimaatconferentie van Glasgow (Co26) die plaatsvindt van 1 tot 12 november.

De resolutie dringt er bij de regeringen onder meer op aan om het liefst nog voor de start van de conferentie een akkoord te sluiten over de intra-Belgische lastenverdeling en de internationale klimaatfinanciering, en kreeg de steun van de indienende partijen (N-VA, Open VLD, CD&V, Groen en Vooruit). PVDA onthield zich, Vlaams Belang stemde tegen.

De klimaatresolutie is de vrucht van overleg tussen de verschillende partijen van de verschillende parlementen. Geen eenvoudige evenwichtsoefening. ‘Maar het is een tekst geworden die mag gezien worden’, zegt Philippe Muyters (N-VA), die de pen heeft vastgehouden.

Aanbevelingen

De tekst zelf bevat een brede resem aanbevelingen en voorstellen. Zo wordt aan de regeringen gevraagd om de afspraken uit het klimaatakkoord van Parijs uit 2015 te herbevestigen en om te onderstrepen dat de huidige mondiale inspanning onvoldoende is om de doelstellingen te behalen (temperatuurstijging tegen 2100 onder 2 graden Celsius houden, zo mogelijk onder 1,5 graad).

De resolutie ‘neemt akte’ van het Europese ‘Fit for 55-programma’, de Europese plannen om tegen 2030 een broeikasgasreductie van minstens 55 procent te realiseren (tegenover 1990) en vraagt meteen ook om ‘bijkomende maatregelen te nemen om de opgelegde doelstellingen te kunnen realiseren’. In het Vlaamse Energie- en Klimaatplan (VEKP) is sprake van een reductiedoelstelling van -35 procent tegen 2030 (tegenover 2005).

De tekst vraagt ook om de lucht- en scheepvaart op te nemen en te pleiten voor strengere emissienormen voor die twee sectoren.

Om ervoor te zorgen dat ingevoerde producten van buiten de EU op een even duurzame manier geproduceerd kunnen worden, schuift de tekst ook een mogelijke koolstofgrensheffing naar voren, maar dan wel ‘zonder afbreuk te doen aan de concurrentiepositie van exporterende sectoren’.

De resolutie dringt er bij de regeringen ook op aan om ‘bij voorkeur nog voor de start van de Cop26’ een akkoord te vinden over de intra-Belgische lastenverdeling en de internationale klimaatfinanciering.