Zedeninspecteurs moeten victim blaming voorkomen bij Brusselse politie

Onder meer in Elsene kwamen vrouwen de straat op. Ze willen veilig kunnen uitgaan en eisen gehoord en geloofd te worden.  — ©  Ivan Put

De politiezone Brussel Zuid leidt gespecialiseerde zedeninspecteurs op. Want slachtoffers van seksueel misbruik lopen nog vaak het risico dat hen de verkeerde vragen worden gesteld, geeft de korpschef toe.

Bron: De zevende dag

Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open VLD) beloofde donderdag in de Kamer de obstakels weg te nemen om een klacht in te dienen na seksueel geweld. Meer dan honderd vrouwen getuigden de afgelopen weken over seksueel misbruik in het Brusselse nachtleven, niet zelden zouden daarbij drugs aan hun drankje zijn toegevoegd om hen weerlozer te maken. Tijdens verschillende protestmarsen in Brussel en op sociale media, onder de hashtag BalanceTonBar, vragen vrouwen om geloofd en gehoord te worden. Ze zeggen dat ze nog altijd op ongeloof en victim blaming stuiten wanneer ze bij de politie hun verhaal doen. Zo zouden vragen als ‘welke kleren had je aan’ en ‘was je niet zelf dronken’ hen culpabiliseren.

Korpschef Jurgen De Landsheer van politiezone Brussel Zuid (Anderlecht, Sint-Gillis en Vorst) geeft toe dat dit risico inderdaad bestaat. ‘Onze politiemensen hebben niet de superkrachten om alles te kunnen. Sommigen zijn amper twintig jaar. Ze krijgen te maken met een slachtoffer en weten niet goed wat te doen en stellen de verkeerde vragen’, zei hij in De zevende dag op Eén.

De politiezone Brussel Zuid leidt momenteel zedeninspecteurs op, zij krijgen een gespecialiseerde vorming die hen moet helpen beter om te gaan met slachtoffers. Ze leren er ook hoe ze gepast ingrijpen in verschillende specifieke situaties, wanneer het bijvoorbeeld over geweld binnen het gezin of in andere culturen gaat. De Landsheer zet ook in op verdere samenwerking met de Zorgcentra na Seksueel Geweld (er zijn drie dergelijke centra in ziekenhuizen in ons land: in het UZ Gent, het UMC Sint Pieter in Brussel en het UMC Luik). Daar vangen een zorgkundige en een psycholoog het slachtoffer op, ook helpen ze om een klacht in te dienen bij de politie.

De korpschef weet dat het dark number(cijfer voor niet-geregistreerde criminaliteit, red.) bij seksueel en intrafamiliaal geweld groot is, veel mensen durven geen aangifte te doen. Gevoelens van schuld en schaamte wegen vaak zwaar. ‘Door de terreurdreiging zitten wij bovendien achter dik glas. Wie het politiekantoor binnenkomt, moet haast roepen wat er aan de hand is.’ Een nieuw slachtofferonthaal dat buiten de politie valt, moet de drempel verlagen.