De geur van dood en verderf, 24 uur per dag: Sofie beleeft een nachtmerrie van walging sinds ze met corona is besmet

Een wereld die riekt naar dood en verderf: daarin bevindt Sofie zich sinds ze bij het begin van de pandemie met het coronavirus besmet geraakte. Eerst verloor ze alle zin voor geur en smaak, daarna begon ze aanhoudend onbestaande of vervormde geuren te ruiken die walging en weerzin opwekken. In "De wereld van Sofie" op Radio 1 getuigt ze over de nachtmerrie die ze al twintig maanden beleeft.

BELUISTER - Het aangrijpende relaas van Sofie in "De wereld van Sofie" op Radio 1:

Verlies van smaak en geur: het is een van de meest gekende symptomen van een coronabesmetting. Bij veel mensen is het een tijdelijk probleem, bij anderen duurt het langer en bij nog anderen evolueert het naar een waar horrorscenario: ze ruiken aanhoudend walgelijke geuren die niet echt bestaan, maar dat wel lijken en hun leven overheersen.

Sofie is een van hen. Zij raakte in maart 2020 met het coronavirus besmet en merkte al snel dat haar geur en smaak waren verdwenen. "Dat duurde drie maanden", vertelt ze in "De wereld van Sofie" op Radio 1. "Je proeft, smaakt of ruikt niks. Je ervaart enkel de textuur en kleur van je eten."

BEKIJK - Verlies van geur of smaak bleek al snel een van de symptomen van een coronabesmetting. Al op 5 juni 2020 maakte "Het journaal" daarover deze reportage:

Videospeler inladen...

Fantosmie, parosmie, troposmie

Helaas voor Sofie bleef het daar niet bij. "In juli 2020 kwamen fantosmie en parosmie opzetten. Bij fantosmie ruik je fantoomgeuren, geuren die niet bestaan. Je ruikt ze wel, maar ze zijn er niet echt. Bij mij ging het om de geur van uitlaatgassen. Ik rook ze 24 uur per dag, ook als auto's nergens te bespeuren waren."

"Bij parosmie zijn geuren vervormd, ik ruik dingen anders. Bij mij gaat het dan vooral om troposmie, waarbij dingen vervormd én walgelijk ruiken. Slechte, onaangename geuren. Je vertoeft voortdurend in een wereld van stank, rioollucht, rotting. Chemische geuren ook. Je kan het het beste omschrijven als de geur van dood en bederf."

Normaal eten is voor Sofie onmogelijk geworden. "We hebben een erg beperkte woordenschat om smaken te omschrijven. Ik kan intussen weer zoet en zout ervaren, maar veel dingen zijn walgelijk. Ik eet ze niet meer en ik kan niet in ruimtes zijn waar met bepaalde voedingswaren wordt gekookt. Ik at vroeger veel groenten en fruit, maar dat kan ik nu niet meer, dat stinkt te hard. No-goes zijn knoflook, ui en prei, maar ook alcohol, chocolade en sommige kruiden."

"Koffie is nog zo'n geur. Als iemand in mijn buurt koffie drinkt, moet ik naar een andere ruimte gaan. Die geur is zo indringend. Ik was vroeger geen koffiedrinker, maar ik kon wel van koffie genieten. Ik vond het een aangename geur, nu is het pure stank."

BEKIJK - Bij sommige mensen houdt het verlies van geur en smaak lang aan, zo blijkt uit deze getuigenissen in "Terzake" van 17 november 2020:

Videospeler inladen...

Welzijn

De gevolgen van deze geurstoornissen op het leven van Sofie zijn gigantisch. "Het heeft een enorme impact op mijn welzijn en mijn sociaal leven. Ik kan bijna nergens meer komen. Afspreken met vrienden doe je meestal op café of restaurant. Feestjes zijn moeilijk, familiebezoek ook. Je kan moeilijk iedereen vragen zich aan jou aan te passen."

"Wanneer mensen mij vragen wat ik precies ervaar of ruik, heb ik geen woorden. Het zijn nieuwe, vreemde, afstotelijke geuren. Ik heb een geurkoffer gekocht waarmee ik mijn geur- en smaakpalet intensief train, maar het zijn niet de geuren van vroeger. Je voelt je als Alice in Wonderland: niks ruikt of smaakt nog zoals je het je herinnert. Je komt buiten en de geur van het bos is die van brandende autobanden. En zelfs dat niet. Je kan het niet omschrijven."

Een behandeling voor de geurstoornissen van Sofie lijkt momenteel niet te bestaan. "Je ontwikkelt veel coping-strategieën. Je moet wel, je kan niet anders. Ook artsen hebben er het raden naar. Er bestaat geen therapie voor of een pilletje dat alle problemen oplost. Het is zaak van jezelf aan te passen en te aanvaarden. Ik blijf vanalles proeven en ruiken om zo een nieuw palet op te bouwen. Alle geuren komen op je af en je weet niet wat je ruikt. Je voelt je zo ontheemd, zo verloren."

Meest gelezen