Abdi liep in het Japanse Sapporo in een tijd van 2u10:00 over de meet. Dat volstond voor een derde plaats en de eerste Belgische medaille op de marathon op de Olympische Spelen sinds Karel Lismont in 1976. 

Na de Spelen nam Abdi even rust, maar vorige week maakte hij opnieuw indruk op de marathon van Rotterdam. Onze landgenoot won en verpulverde het Europees record met een tijd van 2u03:36. Hij was daarmee veertig seconden sneller dan het vorige record.

“Indrukwekkend om mijn naam op die erelijst te zien staan”

“Het was een drukke voormiddag voor mij met eerst een scholenveldloop en daarna nog een lezing in een andere school”, vertelt Abdi. “Op die lezing zei een leerling plots dat hij op Sporza.be zag staan dat ik een prijs gewonnen had. Best leuk om het nieuws op die manier te horen binnenkomen. Een paar minuten later belde Wilfried Meert mij op met de bevestiging.”

De trofee beschouwt de marathonloper als een hele eer. “Ik ben enorm blij met de mooie erkenning”, klinkt het. “De erkenning komt deze keer niet alleen vanuit de atletiekwereld, maar vanuit de hele sportwereld. Dat is mooi om vast te stellen. Dit is mijn eerste prijs met zo’n uitstraling. Ik heb ondertussen de erelijst zien passeren en het is indrukwekkend om mijn naam daarop te zien staan. En ze zal er op blijven prijken. Heel fijn.”

Veel uitrusten is er voor Abdi nog niet bij geweest sinds zijn recordrace in Rotterdam van afgelopen zondag. “Het zijn drukke dagen en ik ben telkens laat thuis”, luidt het. “Bijslapen heb ik nog niet kunnen doen, maar het zijn allemaal leuke verplichtingen. Ik vind het niet erg en geniet van het respect dat ik krijg. Dat ik op het Gala van de Flandrien bijvoorbeeld een staande ovatie kreeg, verbaasde mij echt. Dan pas besef je hoe groot je prestaties zijn.”

Abdi geniet de komende weken van vakantie in eigen land. “Op vakantie zijn, is voor mij in Gent zijn zonder te moeten trainen”, zegt hij. “Iedereen vraagt waar ik op verlof ga, maar Gent is mijn droomlocatie. Meer moet dat niet zijn. Ik ben doorheen het jaar al genoeg in het buitenland.”

En nu, na de Nationale Trofee voor Sportverdienste nog de Sportman van het Jaar opstrijken? “Dat heb ik niet in de hand. Er zijn er anderen die het ook verdienen. Ik vind het al een eer om genoemd te worden als kandidaat”, besluit Abdi bescheiden.