Marc Van Ranst en Willem Engel leven al langer in onmin. Zo had Engel Van Ranst in augustus al gedagvaard voor uitlatingen in een Nederlandse krant en op Twitter. De rechtbank verklaarde zich toen onbevoegd omdat het om een vermeend drukpersmisdrijf ging. En voor dergelijke misdrijven is alleen het hof van assisen bevoegd.

Onmiddellijk na dat proces gaf Marc Van Ranst een interview aan VTM en zei daarin: “Het is niet omdat meneer Engel het niet graag heeft een virusontkenner te worden genoemd, dat mensen dat niet zouden mogen zeggen.”

Voor Engel was die uitspraak erover, dus dagvaardde hij de viroloog opnieuw wegens laster.

Belediging

Het Openbaar Ministerie vond dat er geen sprake was van laster, hooguit van een belediging. Daarom werd de vrijspraak gevorderd. Willem Engel – die zonder advocaat voor de rechtbank verscheen – vond dat de grenzen van het strafbare waren overschreden. “Hier is sprake van een misdrijf. Ik wil meneer Van Ranst niet pesten, maar een strafbaar feit is een strafbaar feit”, zei de man die in Nederland ook voorman is van de beweging Viruswaarheid en vragen heeft bij de coronamaatregelen en vaccinatie.

Tijdens een half uur durende pleidooi praatte de Nederlander voor het overige heel veel over uitspraken die Van Ranst in het verleden had gedaan en over de belangenvermenging van de politiek, adviseurs en farma-industrie, maar heel weinig over de bewuste passage in het televisie-interview.

Schadevergoeding

Marc Van Ranst vond dat de nieuwe rechtstreekse dagvaarding een vorm van juridische belaging was. “Ik heb het woord ‘virusontkenner’ in het interview in de mond genomen, maar dat was onlosmakelijk verbonden met die eerste zaak. Ik ben enkele minuten na het eerste proces geïnterviewd. Hier is geen sprake van een nieuw feit”, zei de viroloog.

Die verraste ook door een tergend en roekeloos geding in te roepen. “Meneer Engel steelt mijn tijd door de ene dagvaarding na de andere te sturen en maakt misbruik van rechters en rechtbanken. Door deze procedures komt bovendien mijn geloofwaardigheid als academicus in het gedrang. En dat is net hun doel: of ze een proces winnen of niet, dat is niet van belang. Ze willen mijn geloofwaardigheid vernietigen.”

Van Ranst zei nog dat hij ondertussen al vierhonderd werkuren in het voorbereiden van zijn processen had gestoken. “Daarom vraag ik nu een schadevergoeding van 7.000 euro provisioneel.”

Willem Engel zei op het einde van het proces dat, als hij het geding opnieuw verliest, geen rechtstreekse dagvaardingen meer zal uitsturen.

Na afloop van de zaak schudden Van Ranst en Engel mekaar overigens de hand.

Vonnis op 9 december.