De sfeer in het bijna volgelopen Kuipje deed veel goeds beloven voor de laatste cupmatch van deze 1/16 finale. De Antwerpaanhang nam een hele stadionlengte in beslag en nog voor de match begon gingen álle handen in het stadion op elkaar voor Maxime Biset, tot vorig seizoen nog een Kemphaan.

Wat voor Antwerp een must win was, was voor thuistrainer De Roeck een “leuk tussendoortje”. Dat hij vier wissels doorvoerde na de zege tegen Virton onderstreepte dat de competitie primeerde boven de beker. Zo stond Van Langendonck nog eens tussen de palen. Priske wisselde nog meer. De Wolf, Eggestein, Dessoleil en Samatta kwamen in de ploeg. Dwomoh kreeg zijn allereerste basisplaats en Verstraete stond amper vier dagen na zijn lichte hersenschudding weer in de basis. Vijf wissels tegen de fiere leider, dat is niet zonder risico.

Sterke Van den Keybus

En dat bleek ook zo. Zeker omdat Antwerp het nóóit makkelijk heeft in de -donderdagavond niet zo- stille Kempen. Grote kansen kregen we aanvankelijk niet te zien en pas op het halfuur zorgde De Laet, na gallery play zowaar, voor de eerste grote dreiging. Van Langendonck had veel moeite met een lage schuiver van de Antwerpse kapitein. Daarna ging de Westelse doelman wel goed plat op een kopbal van Engels.

Aan de overkant, waar Bernat al een flink waarschuwingsschot had afgevuurd, was het bij de eerste poging tussen de palen wél prijs. Van den Keybyus kopte een indraaiende voorzet van Bernat onhoudbaar binnen. De huurling van Club Brugge had zijn dagje wel, want op slag van rust bediende hij Foster, die zo zijn rekening kon openen voor Westerlo. Samatta was tussen de twee Westelse goals niet bij de pinken op een doorgekopte inworp.

Veel Antwerps aanvallend geweld

Priske greep bij de rust in. Gerkens en Dessoleil bleven in de kleedkamer. Vines en topschutter Frey moesten de scheve situatie in 45 minuten zien recht te trekken. Met vier aanvallers gingen de bezoekers op zoek naar aansluiting, maar de mannen die geire pensen eten en met de velo naar het stadion komen gaven geen krimp. Ze kregen zelfs de betere kansen. Een rollertje van Frey kon Van Langendonck niet verontrusten. Foster, Daci en de ingevallen Vaesen konden hun pogingen maar net niet kadreren.

Ook Benson kwam zich mengen in het strijdgewoel. De winger was meteen van goudwaarde door Samatta de 2-1 voor te schotelen. Verder dan dat kwam Antwerp niet meer en ook de Westelse counters misten scherpte om nog iets aan de stand te veranderen.

Na Club Luik heeft Westerlo nu de scalp van een tweede traditieclub te pakken in dit bekeravontuur. Het was ook tiende keer goede keer voor Westel tegen Brian Priske. In de vorige negen confrontaties won de Deen vijf keer en speelde hij vijf keer gelijk. Voor Westerlo duurt het bekersprookje dus nog minstens een ronde langer, maar voor Antwerp zal deze uitschakeling toch een zeer wrange nasmaak hebben. Het is dan wel een cliché, maar de beker is wel de kortste weg naar Europa.