Antwerp pakt drie gevleide punten op Cercle: “0-0 was rechtvaardiger geweest”

De regen kwam op een bepaald moment in de eerste helft met bakken uit de lucht in Jan Breydel.

Een pittige najaarsbui, de hemelsluizen open in Brugge.

Het deerde Cercle niet.

Zij waren voor de rust de betere ploeg. Sterk verdedigend, kwiek in de aanval. Antwerp daarentegen voetbalde vijfenveertig minuten loom en inspiratieloos.

Alsof het een verplicht nummer was. Verstraete en Benson waren de enigen die hun niveau benaderden. Butez hield zijn ploeg dan weer recht.

Drie van de elf.

De rest…

Om er een paar te noemen: Yusuf was onzichtbaar - waarom speelde Dwomoh niet, sterk bezig de voorbije weken?

Frey kreeg geen poot aan de grond, Gerkens zagen we niet, Engels leed veelvuldig balverlies.

Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.

De beste kansen in de eerste helft waren dan ook voor Cercle. Millan botste op Butez, Matondo - leuke voetballer - trapte na een snedige actie te centraal op Butez.

Van Der Bruggen probeerde het in één tijd, zijn poging was te slap.

Bij Antwerp kon Fischer één keer dreigen, het schot van de Deen ging voorlangs.

Wat Brian Priske gezegd heeft aan de rust, weten we niet. Antwerp begon wél scherper aan de tweede helft. Met iets meer drive en drang naar voren.

Dat resulteerde al vrij snel in de openingsgoal. Utkus beroerde de bal met de hand in de zestienmeter. Na ingrijpen van de VAR ging de bal op de stip tot woede van de thuisploeg. Frey trapte koeltjes binnen.

Die voorsprong was gevleid.

Cercle bleef niet bij de pakken zitten, speelde vrank en vrij. Matondo bleef verwarring zaaien. Alleen lukte het voor de Vereniging niet in de zone van de waarheid. Een paar hoekschoppen, een paar schoten uit de tweede lijn. Telkens net niet.

Zoals de knal van Samatta aan de overkant - Didillon ging goed plat.

In het slotkwartier voerde Cercle de druk op. Vanhoutte en Denkey vielen in. Butez haalde een vrije trap van Hotic van onder de lat. Bij Antwerp was het verval alweer groot na de 0-1. Te weinig schwung, te weinig panache.

Uiteindelijk hield de Great Old stand - Cercle verliest nu al voor de zevende keer met één doelpunt verschil.

Brian Priske balde de vuisten. Drie punten en wegwezen.

Maar donderdag tegen Fenerbahçe en volgende week tegen Anderlecht zal het toch beter moeten. De overtuiging ontbreekt momenteel.

Met de zege op het veld van Cercle Brugge heeft Antwerp de bekerkater na de uitschakeling in Westerlo doorgespoeld. Coach Brian Priske zag hoe zijn team uitgekookt de zege over de streep trok in Jan Breydel.

“Ik ben uiteraard heel gelukkig met de drie punten”, zei de Deen na afloop. “Maar als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat een 0-0 een rechtervaardiger resultaat was geweest. Onze tweede helft was van iets betere kwaliteit, voor de pauze dicteerde Cercle de wet en konden wij gelukkig rekenen op een sterke Jean Butez. De organisatie is al een hele tijd ons sterkste punt, dat was vandaag niet anders. Qua mentaliteit was er ook niks op mijn ploeg aan te merken. Ik zie een groep waar de jongens dicht bij elkaar staan om een resultaat te bereiken. Voor de rest kan ik alleen een beetje geduld vragen. Ook al weet ik dat je dat in de voetbalwereld nooit krijgt.”

Donderdag wacht alweer Fenerbahçe, een wedstrijd zonder de Antwerpse supporters op de Bosuil.

“Dat doet pijn en we zullen onze aanhang missen”, besloot Priske. 

Lees ook:

Mooi gebaar van Antwerp-spelers met spandoek op Cercle: “Miguel Van Damme, sterkste karakter op de Belgische velden”