De fossiele brandstofgigant Shell en Norsk Hydro, een Noors energie- en aluminiumconcern, gaan onderzoeken hoe ze kunnen samenwerken voor de productie van groene waterstof. Dat bericht zakensite CNBC.
Groene waterstof: Shell en Norsk Hydro slaan de handen ineen voor de productie van de energiedrager
Waarom is dit belangrijk?
De afgelopen jaren hebben een aantal grote bedrijven projecten aangekondigd die verband houden met groene waterstof. Er is dus geloof in de energiedrager als schakel voor een duurzame toekomst. Toch zijn er nog grote obstakels. Zo is de productie ervan enorm duur. Onder meer de CEO van Siemens Energy denkt dat er daarom op dit moment "geen commerciële argumenten" voor zijn. Hoe meer bedrijven er echter op de kar springen, hoe meer knowhow over de productiemethoden - en dus ook goedkopere productiemethoden.Volgens een intentieverklaring zullen Shell en Hydro’s groene waterstofbedrijf, Hydro Havrand, zich richten op de gezamenlijke opwekking en levering van waterstof “geproduceerd uit hernieuwbare elektriciteit in hubs die gecentreerd zijn rond de eigen activiteiten van Hydro en Shell”.
Vanuit locaties in Europa wordt in eerste instantie gezocht naar mogelijkheden voor de productie en levering van hernieuwbare waterstof voor de eigen activiteiten naast de bredere markt. “Het is de bedoeling om na verloop van tijd uit te breiden naar andere regio’s en locaties”, aldus Hydro.
Elektrolyse
Waterstofgas (H2), of gewoon waterstof, is een gas dat je kan omzetten in energie. Op aarde komt het zelden in zuivere vorm voor. Je vindt het meestal in combinatie met andere elementen, zoals in water (H2O).
Waterstof is dan ook niet echt een energiebron, zoals aardgas en steenkool die meteen ontgonnen kunnen worden. Het is eerder een energiedrager. Je kunt het pas in zuivere vorm te pakken krijgen door het te maken. Net als bij een batterij kan je er energie in opslaan om het er op een later tijdstip opnieuw uit te halen.
Het gas kan op een aantal manieren worden geproduceerd. Eén methode omvat het gebruik van elektrolyse, waarbij een elektrische stroom water splitst in zuurstof en waterstof.
Als de elektriciteit die bij dit proces wordt gebruikt, afkomstig is van een hernieuwbare bron zoals wind- of zonne-energie, wordt het eindproduct groene of hernieuwbare waterstof genoemd.
Hoewel in nogal wat businesskringen enthousiasme heerst over het potentieel van groene waterstof, blijft de productie ervan peperduur; die vreet immers elektriciteit. Momenteel is het overgrote deel van de waterstofproductie gebaseerd op fossiele brandstoffen.
Netto-nul-uitstoot
Shell is zelf een belangrijke speler op het gebied van olie en gas, maar zegt dat het tegen 2050 een energiefirma wil zijn met een netto-nul-uitstoot.
In februari bevestigde het bedrijf dat zijn totale olieproductie in 2019 zijn hoogtepunt had bereikt. Het bedrijft verwacht dat zijn totale koolstofuitstoot in 2018 al de hoogste piek had gezien, namelijk 1,7 metrische gigaton per jaar.
In een opzienbarende uitspraak eerder dit jaar gelastte een Nederlandse rechtbank Shell om veel agressievere maatregelen te nemen om haar koolstofuitstoot terug te dringen en deze tegen 2030 met 45 procent te verminderen ten opzichte van het niveau van 2019.
Het vonnis zou de eerste keer in de geschiedenis zijn dat een bedrijf wettelijk wordt verplicht zijn beleid af te stemmen op de Overeenkomst van Parijs van 2015. Shell gaat tegen de uitspraak in beroep, een stap die door klimaatactivisten scherp is bekritiseerd.
(bzg)
