“Een leugen kan de halve wereld rondreizen terwijl de waarheid haar schoenen nog aantrekt”, is een gezegde dat vaak en verkeerdelijk wordt toegewezen aan Mark Twain. Hoewel ondertussen zeker 100 jaar oud heeft deze boutade aan actualiteit niets ingeboet. Dat bewijzen de recente ontwikkelingen in het beruchte Steele Dossier, dat een groot gedeelte van het controversiële presidentschap van Donald Trump overschaduwde.
Het Steele Dossier is een door voormalig MI6-agent Christopher Steele opgesteld rapport, dat kort na de inhuldiging van Donald Tump in januari 2017 Amerika op zijn kop zette. Er stond namelijk in te lezen dat het Kremlin over compromitterend materiaal – onder andere seksvideo’s – beschikte, waarmee Rusland Trump kon chanteren.
De Amerikaanse mainstreammedia persten het verhaal als een citroen uit. The New York Times, Washington Post, CNN, MSNBC,… alle parkeerden ze Trump onvergeeflijk in het kamp van Poetin, met als enige vraag hoe snel dit schandaal ertoe zou leiden dat Trump terecht uit het Oval Office zou worden gezet.
“Een vuile streek van de Democraten”
Het Steele Dossier vormde al snel de aanleiding tot het FBI-onderzoek naar de Trump-campagne, dat op zijn beurt leidde tot het onderzoek van speciaal-aanklager Robert Mueller. Deze laatste vond nergens bewijzen van een samenzwering tussen Trump en Rusland.
In Republikeinse en conservatieve kringen werd stilaan gewag gemaakt van “een van de grootste politieke schandalen in de Amerikaanse geschiedenis”. Zij zagen in het manoeuvre een vuile streek van de Democraten en andere bestuurskringen om Trump uit zijn ambt te tillen.
Bijna vijf jaar later heeft de waarheid haar schoenen eindelijk aan. En die klinkt gans anders dan in 2017. Eerder deze maand werd Igor Danchenko, een Russisch staatsburger die werkte bij de denktank Brookings Institution in Washington, gearresteerd. Hij zou gelogen hebben tegen de FBI. Danchenko was de belangrijkste bron voor Steele’s dossier. Nog explosiever is dat de Rus zou hebben verzwegen in hoeverre hij samenwerkte met Charles Dolan, een pr-verantwoordelijke van de Democratische Partij, die nauwe banden onderhield met Hillary Clinton. Die Dolan zou de bron zijn van een reeks leugens die Danchenko aan Steele doorspeelde. Kort samengevat kan worden gesteld dat Democratische agenten die voor Hillary Clinton werken, niet alleen het dossier financierden, maar ook bronnen waren in het dossier zelf.
Er was wel degelijk sprake van een Russisch complot, maar een ander dan ons werd voorgehouden
Er was dus wel degelijk sprake van een Russisch complot – maar dan niet van een poging van Trump om Clinton te vernietigen, wel van een poging van Clinton om Trump te vernietigen.
Het einde van dit schandaal is nog niet in zicht. Het Steele-dossierdebacle wordt een puinhoop die ook de voormelde mainstreamactoren zal verplichten kleur te bekennen. Volgens The Wall Street Journal “laat het dossier zien dat voormalig FBI-directeur James Comey en zijn onderzoekers vanaf de zomer van 2016 wisten dat de vingerafdrukken van de Clinton-campagne overal op het dossier zaten”.
De Amerikaanse politiek is een wrede geldsloot. Waar dieven en pooiers heersen en goede mensen sterven als beesten. Wat men ook van Trump mag denken, hier is wel degelijk sprake van een karaktermoord om een democratisch verkozen president te saboteren. Het dossier blijkt dus weinig meer dan een schertsvertoning, waarbij een complot van staats- en politieke actoren de gewillige medewerking van de mainstreammedia kregen, om een vulgaire fabel de wereld in te sturen.
De Washington Post was vorige week de eerste grote publicatie die probeerde de feiten recht te zetten: “De Washington Post nam vrijdag de ongebruikelijke stap om grote delen van twee artikelen te corrigeren en te verwijderen… Het komt zelden voor dat een medium na publicatie grote veranderingen aanbrengt en het bewerkte verhaal opnieuw publiceert, zeker meer dan vier jaar na dato”, schrijft de krant.
Bij de andere media blijft het voorlopig stil. Nieuwszender ABC gaf Christopher Steele vorige maand nog een vrij forum om wat we nu weten dat leugens zijn de wereld in te sturen. Een van de meest flagrante journalistieke fouten in de moderne geschiedenis, dreigt zo in de mainstreampers on(der)belicht te blijven.
“Democratie sterft in de duisternis” is het onderschrift van de Washington Post. Zoals de Times of London laat opmerken waren het in Steele Dossier wel degelijk de media die het licht uitdeden.
(jvdh)
