Jens Dendoncker spreekt voor het eerst over moeilijke periode: ‘Ik raakte niet meer uit bed en kon niet stoppen met huilen’
Presentator en televisiemaker Jens Dendoncker (31) heeft een moeilijk jaar achter de rug. De afgelopen maanden worstelde hij met paniekaanvallen, kwam hij in een depressie terecht en liet hij zich eventjes opnemen. In het kader van Rode Neuzen Dag geeft hij nu een heel duidelijk signaal: ‘Het kan iedereen overkomen. Praat erover en zoek professionele hulp.’
Video wordt geladen...
Bij aanvang van het vierde seizoen van ‘Hoe Zal Ik Het Zeggen?’ blikte Jens Dendoncker in een korte video al terug op de manier waarop hij de opnames van het programma had ervaren. Toen vertelde hij ook al over zijn depressie, iets waar hij tot op heden nog steeds mee worstelt, al gaat het ondertussen beter.
Goed luisteren
In het kader van Rode Neuzen Dag doet Jens uitgebreider zijn verhaal aan zijn goede vriend Johan Terryn. Samen reconstrueren ze wat er een jaar geleden gebeurde toen Jens bewust uit de schijnwerpers verdween. “Op een ochtend werd ik wakker en raakte ik bijna niet uit bed”, vertelt Jens. “Ik was aan het huilen. Mijn vriendin heeft me moeten helpen om uit bed te komen. Ik raakte nauwelijks in de douche. Lichamelijk zat alles toe. Ik hield niet op met huilen. En toen hebben we gezegd: ‘Oké, hier is écht iets aan de hand. Een bepaalde angst is zo groot geworden dat het mijn leven volledig hypothekeert.’”
“Diezelfde dag nog ben ik gaan praten met mensen van het Erasmus Ziekenhuis in Antwerpen. Die hebben mij die dag nog opgenomen. Wat eraan vooraf ging waren een paar weken - maanden zelfs - van sluimerende gevoelens van angst, van depressie, van mij niet goed voelen, van somberheid. En dat werd telkens intenser en heviger, tot die bewuste ochtend.”
Ik heb lang zoiets gehad van: als ik het negeer, gaat het wel vanzelf weg. Maar dat helpt je niet vooruit, want dan krijg je het later dubbel en dik terug
In totaal werd de presentator er ongeveer drie maanden intensief begeleid. “Bijna drie maanden ben ik opgenomen geweest, van in november tot eind januari ongeveer”, klinkt het. “Met een intense begeleiding: groepstherapie en individuele therapie en nog andere vormen daarvan. Het pakt je altijd op een slecht moment en ik denk dat ik lang zoiets gehad heb van: als ik het negeer, gaat het wel vanzelf weg. Maar dat helpt je niet vooruit, want dan krijg je het later dubbel en dik terug. Dus probeer die eerste signalen niet weg te moffelen en te verdoezelen. Er zijn dagen geweest dat ik letterlijk niet uit mijn bed raakte. Dat heeft een heel verlammend aspect, niets lukt toch. Je voelt je heel zwaar, het ketent je echt vast aan je bed of zetel.”
Druk op de borst
Jens vertelde ook hoe zo'n paniekaanval precies aanvoelt voor hem: “Je krijgt een enorme druk op de borst, je adem wordt wat afgesneden”, beschrijft hij. “Er is een bepaalde gedachte - een soort dwanggedachte - die je niet loslaat en die je constant bij je nekvel trekt. Het is een heel akelig gevoel, omdat je het gevoel hebt dat je de controle over je eigen lichaam gaat kwijtraken. Dat is voor mij heel persoonlijk, veel mensen zullen een paniekaanval heel anders beschrijven.”
Hoe hij met zo'n aanval omgaat? “Wat ik meestal deed, zijn kleine hulpmiddeltjes. Ik probeerde ergens te gaan zitten met mijn handen op de grond, zodat ik zoveel mogelijk contact had met de vloer, en dan gewoon te tellen, zodat ik die gedachten naar achteren kon trekken. En op mijn adem letten.”
Ik had een job die ik graag deed, een lief en een huis, dus het is heel moeilijk om iets aan te duiden waardoor ik in een depressie gesukkeld ben. Het kwam out of the blue
Waarom het vorig jaar zo erg escaleerde, weet Jens niet. “Dat is het probleem: een concrete aanleiding is er niet echt. Ik had op zich een heel goed leven, alles ging me voor de wind. Ik had een job die ik graag deed, een lief en een huis, dus het is heel moeilijk om iets aan te duiden waardoor ik in een depressie gesukkeld ben. Het kwam out of the blue.”
Rode Neuzen Dag
Nu wil hij met zijn verhaal naar buiten komen. “In het kader van de Rode Neuzen Dag-campagne van vorig jaar vond ik het heel belangrijk om hiermee naar buiten te komen. Als ambassadeur van Rode Neuzen Dag vond ik het niet kunnen om even van de aardbol te verdwijnen zonder erover te communiceren. Dat voelde heel verkeerd aan voor mij.”
Naar aanleiding van Rode Neuzen Dag 2021 wil hij vooral een boodschap meegeven aan mensen die in een gelijkaardige situatie zitten: “Het kan écht iedereen overkomen. Spreek erover en wacht niet om professionele hulp in te roepen. Want het helpt niet om de eerste signalen te negeren, integendeel: dan krijg je het later dubbel en dik terug. Dus probeer om de eerste signalen niet te verdoezelen of weg te moffelen maar er net heel goed naar te luisteren.”
BEKIJK OOK: De volledige getuigenis van Jens Dendoncker
Video wordt geladen...