Bart De Pauw kent straks zijn vonnis: is hij schuldig aan stalking of niet? En wat riskeert hij?
Om negen uur vanmorgen doet de rechtbank van Antwerpen, afdeling Mechelen, uitspraak in de zaak-Bart De Pauw. De televisiemaker staat terecht voor stalking en overlast met elektronische communicatiemiddelen.
Normaal gezien zou het vonnis tegen De Pauw niet worden voorgelezen, vanwege de coronasituatie. De uitspraak zou naar alle betrokken partijen worden verstuurd. Maar uiteindelijk besliste de rechtbank om straks toch een deel van het vonnis voor te lezen: het deel waarin ze bekend maakt of De Pauw schuldig wordt bevonden en - zo ja - welke straf hij dan krijgt.
Tijdens het proces, dat ruim een maand geleden gevoerd werd, was er voor de aanklager geen twijfel: De Pauw heeft zich wel degelijk schuldig gemaakt aan stalking en elektronische belaging. "De Pauw is geen Harvey Weinstein, hij is geen monster, en hij staat niet terecht voor seksuele misdrijven", zei substituut-procureur Ken Van Hoogenbemt. "Maar hij heeft de rust van 13 vrouwen wel ernstig verstoord. En dat vanuit een gezagsrelatie: Bart De Pauw was een soort god in het televisielandschap, de golden boy met wie iedereen wilde samenwerken. Maar hij was ook een zielige persoon, die het moeilijk had met ouder worden en die hunkerde naar de aandacht van jonge vrouwen."
Bekijk hieronder de aankomst van Bart De Pauw aan het gerechtsgebouw deze ochtend:
De strafeis: 1 jaar voorwaardelijk: "Omdat hij geen enkel schuldinzicht toont"
De aanklager vroeg daarom één jaar voorwaardelijk voor De Pauw. "Het openbaar ministerie heeft er weinig begrip voor dat hij op geen enkel moment toegeeft dat hij in de fout is gegaan, en dat hij alle dames van leugens beticht." Mocht De Pauw schuld bekennen, dan zou de aanklager zich kunnen vinden in een opschorting van uitspraak. In dat geval zou hij geen straf krijgen, en zou ook zijn strafblad blanco blijven. Maar dan moest De Pauw dus erkennen dat hij in de fout was gegaan en zelf om die opschorting vragen. Dat heeft hij niet gedaan. Overigens kan de rechtbank ook een zwaardere straf uitspreken dan de geëiste 1 jaar voorwaardelijk. De maximumstraf voor de twee misdrijven is 2 jaar effectief.
9 van de 13 vrouwen stelden zich burgerlijke partij en eisten een symbolische schadevergoeding van De Pauw. Hun advocaten Christine Mussche en An-Sofie Raes schilderden de televisiemaker af als een seriestalker, met telkens andere vrouwen in hetzelfde scenario. Volgens hen wist De Pauw maar al te goed dat hij verkeerde dingen deed, en zaten de vaak jonge vrouwen in een kwetsbare positie.
De Pauw gaat voor de vrijspraak: "Niemand opzettelijk pijn willen doen"
De verdediging van De Pauw ging daarentegen volop voor de vrijspraak. Volgens advocaten John Maes en Michael Verhaeghe zocht hun cliënt aandacht en affectie van mooie, jonge vrouwen, maar was dat nooit verkeerd bedoeld. De advocaten van De Pauw pleitten dat de vrouwen in eerste instantie niet zo zwaar tilden aan de berichten die ze van hem kregen. Pas nadat ze met elkaar hadden gesproken, versterkten ze elkaar in hun negatieve reacties, zeggen ze. De advocaten gebruikten ook een procedure-argument: volgens hen kon de meerderheid van de aantijgingen niet vervolgd worden, aangezien stalking in die tijd alleen voor de rechtbank kon komen na een klacht van het slachtoffer.
De Pauw zelf verontschuldigde zich op het einde van het proces tegenover de vrouwen: "Ik heb nooit iemand pijn willen doen. Als ik dat heb gedaan, was het niet opzettelijk. Toen ik beroemd werd, kreeg ik plots aandacht. Maar bij de mensen die ik fijn vond, wilde ik meer zijn dan het BV-figuurtje. Ik was oprecht geïnteresseerd in hen."
Tegen de uitspraak van de rechtbank is nog beroep mogelijk bij het Hof van Beroep in Antwerpen.