RECENSIE. ‘Hawkeye’: “Er zit meer in een tweederangspersonage dan u denkt”

Na ‘WandaVision’, ‘The Falcon and the Winter Soldier’, ‘Loki’ en ‘What If…?’ vuurt Disney+ met ‘Hawkeye’ de vijfde Marvel-reeks van dit jaar op u af. Jeremy Renner keert terug als Hawkeye/Clint Barton, een meesterboogschutter en Avenger die in tegenstelling tot z’n Marvel-collega’s maar weinig harten sneller doet slaan. Toch hebben de makers op een invalshoek gebroed om van ‘Hawkeye’ het populaire en driedimensionale personage te maken dat hij nooit is mogen worden. Onder meer door hem in deze reeks op te zadelen met een handicap, een energieke partner in crime en een golden retriever die slechteriken in de enkels bijt, maar nog liever z’n tanden in een stuk pizza zet.

Het verhaal van ‘Hawkeye’ speelt zich af in het New York van eind 2024, nadat Tony Stark de ravage van Thanos wist te herstellen. De inwoners van New York hebben de draad van hun dagelijkse levens terug opgepikt, de rijkelui gaat weer naar veilingen en ook Broadway herleeft met een musical over de Avengers die in de onthullende seconden behoorlijk op de lachspieren werkt. Clint Barton heeft maar één doel voor de rest van het jaar: z’n kruisboog aan de haak hangen en herenigd worden met z’n gezin voor kerst. Alleen komt daar een tweeëntwintigjarige spring-in-’t-veld (Hailee Steinfeld) tussenfietsen die net als haar grote idool handig is met een kruisboog en zich de toorn van de lokale ‘Tracksuit mafia’ (een bende Oost-Europese gangsters in sportkledij) op de hals heeft gehaald. De twee zullen moeten samenwerken om de slechteriken uit Clint’s verleden als de gemaskerde burgerwacht Ronin te klissen en dit alles alvorens de kerstkalkoen op de feesttafel neerploft.

Of ‘Hawkeye’ ook uw kerst van de ondergang zal kunnen redden, valt nog te bekijken, maar qua tweede leven voor een tweederangspersonage heeft de reeks wel de juiste toon beet. Het verhaal is luchtig en grappig, met dank aan de interpretaties van auteurs Matt Fraction en David Aja en met de toevoeging van Hailee Steinfeld als Kate Bishop. De Amerikaanse popster legt als Hawkeye’s tegenspeelster niet alleen de juiste hoeveelheid aaibaarheid en energie aan de dag om Barton uit z’n kot te lokken, maar ook om van de eerste keer wél tot een populair Marvel-personage uit te groeien. De dynamiek van Barton en Bishop als geforceerd samengebracht duo is dan wel uitermate cliché, maar voor een reeks die zichzelf overduidelijk in de feelgood van de eindejaarsperiode en bijbehorende kerstfilms wil wentelen, slaat het wel aan. Bovendien krijgt het publiek de kans om de rugzak van Barton open te ritsen en zo wat meer empathie op te brengen voor deze underdog, z’n doorzwommen watertjes en z’n gesprongen trommelvliezen als resultaat van de vele explosieve missies waar hij zoal deel van uitmaakte.

Doordat zowel Bishop als Barton personages zijn wier achtergrondverhaal hier dieper uitgepuurd moet worden, suddert de reeks aanvankelijk wel op een laag pitje. Sommige randfenomenen gaan bovendien met onnodig veel aandacht lopen, waardoor het verhaal wat traag uit de startblokken schiet. Al kunt u voor een kostenplaatje van 25 miljoen dollar per aflevering wel op beide oren slapen dat het geheel u qua visueel en ander geweld bovengemiddeld geëntertaind zal houden.

‘Hawkeye’ krijgt elke woensdag een nieuwe aflevering op Disney+.

Tijd over? Je leest al onze recensies in de Kijkgids. 

RECENSIE. ‘Mare of Easttown’: “Kate Winslet is ongeschminkt, ongelikt en ongemeen goed”

RECENSIE. ‘Intelligence’: “Wat doet een acteur als David Schwimmer in een treinwrak als dit?”