"100 keer gebeld. Maar geen antwoord": vier gezinsleden van Koerdische man vermist na drama Kanaal
"Over vijf minuten vertrekken we, nu gaat iedereen aan boord van de boot". Het waren de laatste woorden die Rizgar Hussein zijn 22-jarige dochter Hadia aan de telefoon hoorde zeggen. Vijf dagen na het drama op het Kanaal, waarbij 27 migranten verdronken, heeft hij niets meer vernomen van Hadia en haar moeder, broer en zus.
Wie waren de mensen die vorige week verdronken bij "het dodelijkste incident ooit op het Kanaal"? Vijf dagen na het drama is één van de 27 dodelijke slachtoffers geïdentificeerd. Het gaat om Maryam Nuri Mohamed Amin, een 24-jarige vrouw uit Iraaks-Koerdistan die naar haar verloofde in het Verenigd Koninkrijk wilde reizen.
Vermoedelijk kwamen ook de (meeste) andere slachtoffers uit Iraaks- Koerdistan. De Britse openbare omroep sprak met Rizgar Hussein, een man die sinds de dag van het drama niets meer van zijn gezin heeft gehoord. In de nacht van dinsdag op woensdag werd hij vanuit Calais nog gebeld door zijn dochter Hadia. Ze stond op het punt om met haar moeder, broer en zus in een boot te stappen. "Ze zei: "Papa, over 5 minuten vertrekken we, nu gaat iedereen aan boord". "Ok, wees voorzichtig", heb ik gezegd."
De Franstalige omroep RTBF bracht de BBC-reportage. U kunt ze hier bekijken.
Het was de laatste keer dat Rizgar zijn dochter hoorde. "Ik heb haar 100 keer gebeld. Maar geen antwoord".
Meubels verkocht
Hadia was een jonge vrouw van 22, die ervan droomde dokter te worden, maar geen toekomst zag in haar land. Met haar 45-jarige moeder Kajal, haar broer Mobin (16) en zus Hesty (7) wilden ze een nieuw leven opbouwen in het Verenigd Koninkrijk.
Vader Rizgar wilde liever niet dat ze naar Europa vertrokken, maar bond in. "Ze wilden vertrekken. Iedereen wil een goed leven, een vredig hart en geest", zegt hij. Zelf kon hij als politieman niet zomaar weg, zegt hij, maar hij beloofde hen achterna te reizen als ze in hun opzet zouden slagen. In zijn huis in het noorden van Irak heeft hij alle meubels verkocht om de reis te bekostigen.
De tocht van de gezinsleden startte vier maanden geleden. Via smokkelaars kwamen Kajal, Hadia, Mobin en Hesty via Turkije in Italië terecht. Van daaruit reisden ze naar Calais, waar ze drie weken in een kamp verbleven. Ze hadden al drie keer geprobeerd om over te steken. De eerste keer werden ze door de politie tegengehouden, de tweede keer moest de boot terugkeren door een gebrek aan brandstof en de derde keer had de boot motorpech.
De laatste poging werd hen meer dan waarschijnlijk fataal. Al weigert de radeloze Rizgar dat te geloven voor hij officieel bevestiging heeft gekregen. "Ik zal en wil niets geloven tot ik hun stemmen hoor of een recente foto van hen zie."
