Toernooidirecteur WK voetbal: “Homo’s zijn welkom in Qatar, maar niet hand in hand op straat”

De aanleiding van de vraag aan al-Khater waren de uitlatingen van Josh Cavallo, de Australiër die recent als eerste profvoetballer echt uit de kast kwam als homoseksueel. Hij stelde dat hij zich niet veilig zou voelen, mocht hij in Qatar moeten gaan voetballen. Al-Khater erkent bij CNN dat zijn land strikte richtlijnen hanteert voor het uiten van homoseksualiteit in het openbaar. “Homoseksualiteit is hier niet illegaal, maar net als in veel andere landen is het homohuwelijk hier niet toegestaan.”

“In sommige andere landen is meer tolerantie ten aanzien van openlijke uitingen van affectie en genegenheid. Qatar en de regio zijn op dat vlak wat meer bescheiden en conservatiever. We vragen de voetbalfans dat te respecteren. En we zijn er ook zeker van dat ze dat zullen doen... Wij respecteren andere culturen ook en we verwachten dat anderen onze cultuur eveneens respecteren.”

Overigens wordt het in Qatar en andere Arabische landen ook niet op prijs gesteld als heterokoppels bijvoorbeeld hand in hand over straat lopen. Seks buiten het huwelijk is in het land verboden.

Gevraagd naar de angst van Cavallo, stelde al-Khater dat jammer vinden om te horen: “Cavallo is welkom in Qatar. Niemand wordt hier bedreigd of zou zich onveilig moeten voelen. We zijn een tolerant en gastvrij land. Ik vind vooral dat we oneerlijk zijn behandeld en niet altijd juist zijn neergezet in de media nadat we elf jaar geleden het WK toegewezen kregen. Maar we weten dat een WK-organisatie altijd met argusogen bekeken wordt, dat was in het verleden telkens ook het geval. Maar als dit een katalysator voor verandering kan zijn, laat ons er dan helemaal voor gaan.”

In het interview kwam ook de vele doden onder migranten bij het bouwen van de stadions aan bod. Volgens het Britse ‘The Guardian’ zijn er sinds 2010 in totaal zo’n 6.500 arbeidsmigranten in Qatar om het leven gekomen. Cijfers die Qatar altijd betwist heeft en ook al-Khater spreekt van foutieve informatie. “Onze werkplekken zijn heel veilig. Er zijn aannemers en welzijnsteams voor bouwvakkers ter plekke. Als er een dodelijk ongeval zou gebeuren, dan zou iedereen het weten. Zoiets kan je toch niet verbergen. Kijk, - en hier wil ik heel duidelijk over zijn - het aantal dodelijke slachtoffers gerelateerd aan de bouw van de stadions bedraagt drie. Daarnaast zijn er dertig bouwvakkers overleden in omstandigheden die niets met werk te maken hebben.”

Reeds tientallen jaren lang zijn een miljoen arbeidsmigranten werkzaam in de oliestaat, voornamelijk uit armere landen als India, Nepal, Bangladesh en de Filipijnen. Mensenrechtenorganisaties maakten veelvuldig melding van moderne slavernij, uitbuiting, onderbetaling en gevaarlijke werkomstandigheden.

Volgens al-Khater zijn de omstandigheden in de afgelopen tien jaar aanzienlijk verbeterd, nadat mensenrechtenorganisaties melding maakten van moderne slavernij, onderbetaling en de gevaarlijke werkomstandigheden. “De progressie die in korte tijd in Qatar geboekt is, is onvergelijkbaar met die in welk land dan ook ter wereld.”

Er werd onlangs een minimumloon van 275 dollar (242 euro) per maand ingevoerd, dat voor zowel arbeidsmigranten als de lokale bevolking geldt. Daarnaast werd het Kafala-systeem, tientallen jaren geleden al in gebruik genomen, afgeschaft. Ongeschoolde werknemers stonden met dat systeem hun rechten af aan hun werkgever. Maar nu zijn arbeiders vrij om op eigen initiatief van baan te wisselen. “Het aanpassen van wetgeving is meestal een tijdrovend proces. In Qatar zijn de veranderingen relatief snel doorgevoerd”, oordeelt al-Khater. “We zijn op het goede spoor gezet en moeten ervoor zorgen dat de nieuwe wetten juist worden toegepast.”

Lees ook. “Homoseksualiteit is gevaarlijke ideologie”: analist en gewezen Egyptisch international bekritiseert Premier League