Wout van Aert past voor WK veldrijden in Fayetteville: “Moeilijkere keuze dan gedacht”

Verrassend nieuws is het niet. Wel de bevestiging van een sluimerend vermoeden. ‘Stick to the plan’, doet Van Aert. “Want eigenlijk was het nooit de bedoeling om het WK te rijden.” Ook al kwam hij begin december na een lange rustperiode met een knal het veld ingestormd. “En is de goesting na die 8/9 heel groot”, geeft hij toe. “Het maakt de keuze iets moeilijker dan gedacht. Veldrijden is en blijft mijn eerste liefde. Reden waarom ik er de voorbije weken zoveel energie in pompte. Het is dan ook niet evident om zo’n mooie wedstrijd te laten liggen. Maar ik laat het verstand regeren. Ik ben in een fase van mijn carrière aanbeland waarin ik andere dingen wil winnen. Mijn echte grote doelen liggen in het klassieke voorjaar op de weg. En daar wil ik me na zondag 100% op concentreren.”

Uiteraard is er de lange trip richting Verenigde Staten. Maar daar wringt de schoen nog niet zozeer, volgens Van Aert. “Zo’n reis kruipt in de kleren, maar dat moet ook niet worden overroepen.” Het is meer een mentale kwestie. “Zo’n WK rijden is niet zomaar een extra crossje toevoegen aan mijn programma. De hele wereld verwacht dat ik het daar straks ‘efkes’ ga doen. Dat moet niet worden onderschat. Het vereist een specifieke, intensieve voorbereiding, die op de komende stage met Jumbo-Visma onvermijdelijk in mijn hoofd was gekropen. Het weekend vóór het WK zou ik ook nog hebben willen crossen (in Hoogerheide, red.). En de week erna had ik moeten bekomen van de jetlag. Maakt samen vier weken trainingsprikkels die ik tekort kom en die me een achterstand zouden opleveren tegenover de concurrentie. Dat kan een wezenlijk verschil maken. Nu kan ik dit hoofdstuk zondag afsluiten en met mijn ploegmaats mee in het wegtraject stappen. Het biedt me meer ruimte.”

Een weloverwogen beslissing is het. Die straks, in dat klassieke voorjaar, vruchten moet gaan afwerpen. Van Aert heeft daarbij vooral de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in gedachten. Monumenten die hij graag op zijn erelijst wil plaatsen. Elk greintje energie, dat hij fysiek en mentaal kan sparen om in april op zijn allerbest te zijn, telt. “Want de status om altijd en overal als topfavoriet aan de start te komen, vreet aan je. Dat heb ik de laatste jaren gevoeld. Hopelijk kweek ik hiermee iets extra’s om in de belangrijke koersen nog iets beter te zijn. Exacte wetenschap is het natuurlijk niet. Maar ik houd me gewoon aan een plan. Een plan waarin ik stellig geloof.”

Na de ploegstage in Mutxamel, Alicante, bouwt Van Aert nog een week rust in. Een nieuwe (hoogte)stage op Tenerife slaat vervolgens de brug met de start van zijn wegcampagne. Hoe die er precies zal uitzien wil hij (nog) niet kwijt. Ook niet of hij de Strade Bianche en Tirreno-Adriatico in zijn aanloop naar Milaan-Sanremo vervangt door Parijs-Nice. “Daarover wordt volgende week gecommuniceerd.” Eerst nog dat ene katje geselen, nu zondag. Gewillig dier, het BK in Middelkerke. “Het zou stom zijn om te ontkennen dat ik topfavoriet ben.” Maar toch. Remember Hulst. Eén fout, één kleine tegenslag en… “Het is het verhaal van elk jaar, van elk kampioenschap. De koers moet altijd worden gereden. Het ís ooit al eens misgelopen, in mijn geval. Maar goed, daar ga ik niet van uit. In dat geval zullen de benen spreken.” Wout van Aert-benen, noemde Toon Aerts ze na de achtste zege van de Belgische kampioen in Herentals. Zelf was hij heel goed, zei Aerts. “Maar met Toon Aerts-benen. Een gigantisch verschil.”

Ben jij een echte veldritkenner? Speel dan mee met de Gouden Cross en win fantastische prijzen.