Tot voor eind november was er nog niets aan de hand. Lano is, zoals de meeste kinderen, een vrolijke, levendige kleuter, een echte spring-in-’t-veld. “Eind november beleefden we een leuk weekend in Center Parcs”, vertelt mama Natascha Van de Velde. “Na onze terugkomst begon Lano te klagen over rugpijn. Ik maakte er niet veel van want na al dat ravotten en spelen zou dat wel eens normaal kunnen zijn. Omdat hij de dagen nadien bleef klagen, nam ik toch ook contact op met school om te informeren of hij daar ook ‘zeurde’ over rugpijn. Lano lachtte, speelde en turnde normaal mee. Er leek niets aan de hand.”

Maar thuis volgde toch ‘mama, mijn rug doet pijn’. Na een bezoek aan de huisarts stelde die voor een röntgenfoto te laten nemen. Van toen af, ging het allemaal heel snel. “Het was dinsdagavond 18u”, staat voor eeuwig in mama Natascha haar geheugen gegrift. “Twee uur later kon Lano plots niet meer stappen. “We zijn toen onmiddellijk naar de spoeddienst in Sint-Augustinus gereden. De röntgenfoto kon geen uitsluitsel geven. Lano werd opgenomen om een dag nadien een MRI te nemen. Een halfuur nadien stonden de dokters al bij me om het slechte nieuws mee te delen dat een kwaadaardige tumor op het ruggemerg was aangetroffen.”

Lano werd overgebracht naar het UZA waar een nieuwe MRI de precieze diagnose gaf en een spoedoperatie volgde omdat werd gevreesd voor blijvende schade. “Tot op vandaag weten we nog altijd niet of Lano weer zal kunnen stappen”, slikken de ouders. “Daar kunnen de artsen nog geen prognose over doen. Al wat we weten, is dat een lange revalidatie te wachten staat met al minstens een chemokuur van zestien weken. In die tijd wordt het afwachten wat de evolutie is.”

Lano’s verhaal greep meteen heel wat mensen naar het hart. In amper een paar weken tijd staat de teller van de actie ‘Team Lano’ die via steunactie.be werd opgestart al op meer dan 17.000 euro. “De opvang in het ziekenhuis is ongelooflijk. Door er zelf mee geconfronteerd te worden, hebben we ervaren hoeveel bergen die mensen verzetten. Niets is hen teveel. Daarom besloten we om een steunactie op poten te zetten. Voor Lano, omdat we nog niet weten wat nog allemaal op ons af gaat komen, maar ook voor de dienst oncologie. We kwamen uit bij steunactie.be en ik postte dat op mijn eigen Facebook. In de veronderstelling dat mensen uit onze omgeving ons wel een warm hart zouden toedragen. Maar we hadden nooit verwacht dat het zo zou ‘exploderen’. Vanuit verschillende hoeken stroomt de steun toe, ook vanuit mensen die we totaal niet kennen. Daar hebben we geen woorden voor en raakt ons diep”, vertelt mama Natascha.

Ten Miles lopen

Ook Team Mega Ferre - ontstaan door de in 2015 overleden 6-jarige Ferre Deene Grignard die ook heel wat harten wist te beroeren - engageerde zich al. De vriendengroep uit Kontich en omgeving neemt jaarlijks deel aan de Antwerp Ten Miles en andere loopevenementen om kinderen en hun familie die geconfronteerd worden met kanker te steunen.

“Zoveel warmte en solidariteit doet heel veel deugd. We willen dan ook zoveel mogelijk mensen mobilseren om samen met ons mee te lopen. Lano’s zusje Emilie (6) gaat alvast ook meedoen met de Kids Run. Ook sponsors zijn van harte welkom. Want wat Team Mega Ferre doet, verdient alleen maar aanmoediging. Het betekent veel voor ons”, loven mama Natascha, papa Nico en pluspapa Matthias.

Lano steunen kan altijd via steunactie.be, wie wil meelopen kan zich registreren via Team Mega Ferre en er loopt ook nog een wafelverkoop die een vriendin van het gezin heeft opgestart.

Bart Roggeman