De moedige getuigenis van Nele De Waele (38) liet niemand onbewogen. Nadat ze genezen was van borstkanker en moeder was geworden van Mila, werd bij Nele in 2020 terminale botkanker vastgesteld. Eind 2020 kwam ze in jouw krant omdat ze zich zorgen maakte over hoe haar dochtertje Mila (toen 2,5) en haar vriend Reinout verder moesten als ze er niet meer was. Ook financieel, want de schuldsaldoverzekering van hun huis in Grobbendonk dekte een overlijden door kanker niet.

Nele was niet iemand die zelf snel hulp vroeg. Om haar van die zorgen te verlossen, startten haar zus Mieke en beste vriendin Sjiva een crowdfunding op. Die was eigenlijk voor familie en vrienden bedoeld, maar het bedrag liep mooi op toen het in de media kwam.

LEES OOK. Terminaal zieke Nele (38) overleden: “Daags voordien had ze nog goed nieuws gekregen”

Eind april 2021 trouwde ze nog met haar grote liefde Reinout. Ze had samen met haar zussen nog een lijstje opgesteld van dingen die ze met Mila wilde afwerken, vooral om herinneringen op te bouwen.

Eindresultaat nooit gezien

Maxime Bunkens en Aude Hendrickx hoorden het verhaal van Nele en stelden voor om een korte documentaire te maken in het kader van hun bachelorproef voor de opleiding BATAC (Toegepaste Audiovisuele Communicatie). “Ik was onder de indruk van een interview dat ik op Studio Brussel hoorde”, vertelt Maxime. “Via haar zus zijn we dan gaan babbelen met Nele. We voelden meteen een klik. Haar motivatie om mee te werken aan de docu was vooral om zo veel mogelijk achter te laten voor Mila.”

Ze namen hun tijd. “Niets wees erop dat het zo snel zou gaan. We namen een gesprek op en volgden Nele, Reinout en Mila tijdens enkele gezinsactiviteiten”, gaat Maxime verder. “Een overnachting tussen de dieren op een kinderboerderij, een picknick aan een vijver, een drive-incinema in een open oldtimer met hun drietjes: het waren mooie momenten.”

“We hadden afgesproken dat we het eerste weekend van juli de korte documentaire zouden laten zien. Er zou ook nog een langere versie volgen. Kort voor onze afspraak belde ze af omdat ze was opgenomen in het ziekenhuis. Uiteindelijk is ze niet meer naar huis gekomen. De laatste keer dat ik Nele zag, was tijdens haar huwelijk eind april. Wij vinden het heel spijtig dat zij het eindresultaat nooit heeft kunnen zien.”

LEES OOK. Crowdfunding levert 70.000 euro op en redt huis van terminaal zieke Nele

Aude en Maxime spraken met Reinout af dat hij zelf moest laten weten wanneer hij er klaar voor was om Vergeet Mij Nietje te zien. “Een paar weken voor kerst kregen we bericht. Reinout gaf ons toestemming om het verhaal van Nele met de wereld te delen”, vertelt Maxime.

“Ik heb een dochter van twee jaar. Dat kan niet dat ik ongeneeslijk ziek ben, ik mag niet doodgaan”, vertelt Nele in de docu over hoe ze reageerde toen ze het nieuws over de uitzaaiingen naar de botten vernam.

Via een herinneringskist, brieven en videoboodschappen probeerde ze zo veel mogelijk na te laten. Want haar grootste schrik was dat Mila haar zou vergeten. Die herinneringen opbouwen bracht rust in haar hoofd.

In de docu zie je hoe Maxime en Aude uitstappen afvinken van Neles bucketlist. Maar het hadden er veel meer moeten worden, de lijst is te kort. “Of ik hier nu fysiek aanwezig ben of niet, ik wil dat ze terugdenkt aan de mooie dingen. Ik wil niet dat ze verdrietig is”, antwoordt Nele op de moeilijke vraag die haar even doet breken: wat ze binnen twintig jaar tegen Mila zou willen zeggen. “Ik wil dat Mila zich mij herinnert als een sterke vrouw die er alles aan gedaan heeft om zo lang mogelijk bij haar te zijn.”

“Wacht niet tot later”

Aude en Maxime zijn intussen afgestudeerd en allebei aan het werk. Mila gaat sinds september naar school. “Stel niet uit, wacht niet tot later”, is de mooiste levensles die Nele in de docu nog aan iedereen geeft.

Of de docu troostend of confronterend was voor Reinout, Neles man? “Troostend is niet het juiste woord”, zegt hij. “Het helpt me wel om te denken aan de mooie momenten die er nog waren. Die laatste maanden waren een hel. Door die beelden terug te zien, zie je dat er toch ook nog mooie momenten zijn geweest. Er stond nog meer op het programma, zoals een ballonvaart. Maar Nele is zo snel achteruitgegaan dat een deel van de lijst niet afgewerkt is geraakt. Op de foto’s van ons huwelijk zie je al dat ze het moeilijk had.”

Hoe Mila op de zestien minuten durende docu gereageerd heeft? “Ik had er wat schrik van”, geeft Reinout toe. “Omdat ik haar reactie niet kon inschatten. Maar Mila vond het heel tof. We hebben de video twee of drie keer achter elkaar gezien, Mila drukte zelf altijd weer op het repeat-knopje. Ze herkende nog de fijne momenten, zoals de diertjes aaien op de boerderij, en riep enthousiast ‘kijk, mama!’ als ze Nele zag. Voor Mila is de docu een supermooie herinnering, en dat is precies wat Nele gewild heeft. Ik ben er zelf dus ook heel tevreden mee. Voor mij is het bijzonder om die krachtige band tussen Nele en Mila te zien. Op het moment zelf sta je daar als partner en papa niet zo bij stil. Nu ik die beelden terugzie, zie ik hoe schoon en sterk zo’n band tussen mama en dochter is.”

Mila is volgens haar papa een vrolijke kleuter die door het leven huppelt. Als single papa, die soms van 7u tot 20u werkt, is het niet makkelijk om alles te beredderen. “Het grootste probleem is dat onze familie aan de kanten van Lokeren en in het Gentse woont. We zijn naar hier verhuisd omdat ik in Limburg werk en we zo de Ring van Antwerpen konden mijden. Eigenlijk wilde ik voor nieuwjaar de knoop doorhakken of ik terug richting Lokeren verhuis of in Grobbendonk blijf, maar ik schuif de beslissing voor mij uit. Liefst zou ik blijven. Ik heb schitterende, flexibele collega’s, en ook op school helpt iedereen. Maar het blijft een dilemma. Gelukkig helpt het mij om te zien dat het met Mila zo goed gaat.”