Een krijtbord, weggestuurd publiek en een onwetende Niels Destadsbader: zo houdt ‘The masked singer’ zijn geheimen binnenskamers

Het is maar een beperkt kransje dat momenteel weet wie schuilgaat onder pakweg Edelhert, Radijsje en Cycloop. “Bij de castings van de kandidaten is dat een viertal mensen, later breidt dat uit naar een tiental, onder wie een zangcoach en een choreograaf”, zegt executive producer Olivier Deprez. Het programma dankt zijn aantrekkingskracht – behalve aan oogstrelende outfits en hopelijk pakkende songs – dan ook vooral aan het mysterie van welk bekend gezicht in welk figuurtje transformeert. Maar om dat mysterie in stand te houden, zijn wel enkele maatregelen nodig.

Een presentator die van niets weet

“Bij het eerste seizoen hebben we Niels Destadsbader de keuze gelaten: op voorhand weten wie onder de pakken zit, of niet. Hij moest vooral voor zichzelf uitmaken wat hij het meest comfortabel vond om z’n werk te kunnen doen, en ging voor dat laatste. Niels is erg spontaan en wou niet alles overdenken. Zich niet telkens moeten afvragen: Oei, kan ik dit of dat zeggen? Maar in sommige landen is de presentator wel op de hoogte.”

Dat heeft natuurlijk een keerzijde. “Niels kent veel bekende mensen, niet alleen muzikanten. Nu raadt hij mee en af en toe zit hij er ineens boenk op.”

Een publiek dat voor het zingen de kerk uit moet

“Net voor de ontmaskering wordt het publiek gevraagd de studio te verlaten. Maar niemand moppert daarover, want ze weten dat op voorhand en krijgen bovendien een leuke show te zien. Daarna wordt de afvaller een beetje bij gepoederd, want na een optreden in zo’n pak zie je eruit alsof je net een marathon hebt gelopen.”

“Dan wordt de ontknoping gefilmd met de strikt essentiële crew, zoals een geluidstechnicus en een cameraman. En met enkele medewerkers op de eerste rij, om toch ièmand in beeld te hebben. Dat mixen we in de montage met eerdere beelden van het volledige publiek.”

Een groep sportieve deelnemers

“In pakweg de Amerikaanse versie weten de kandidaten niet van elkaar wie deelneemt. Dat heeft het grote voordeel dat je het clubje ingewijden beperkt houdt en minder kans hebt op lekken. Het gevolg is wel dat zo een grote logistieke operatie nodig is: iedereen moet haar of zijn eigen afgeschermde trailer hebben en het vraagt om een ingewikkeld, veel langer opnameschema waarin niemand elkaar kruist.”

Bij ons kennen de kandidaten elkaar wel. “We merken dat die openheid het collectieve gevoel versterkt. Er is samenhang onder de kandidaten. Ze zijn elkanders steun en toeverlaat, want de wedstrijd is best intensief. Zo hebben ze een klankbord en kunnen ze even stoom aflaten.”

LEES OOK. Ook een radijsje, een ridder en een cycloop in ‘The masked singer’: dit zijn alle figuren uit het tweede seizoen

Een contract tot geheimhouding

“Iedereen die bij de productie is betrokken, heeft een geheimhoudingsverklaring (een zogenaamde NDA of non-disclosure agreement, red.) ondertekend. Maar we schuiven onze medewerkers niet zomaar, met het geweer tegen het hoofd, een papier onder de neus. Bij het begin van iedereen seizoen leggen we duidelijk uit dat het in essentie een raadspelletje is, en niet de bedoeling dat het plezier van de mensen thuis wordt vergald. Als je dat zo doet, snapt iedereen dat.”

“Ook de deelnemers wordt gevraagd alles voor zich houden. En als ze het toch aan iemand vertellen – bijvoorbeeld aan hun partner, omdat het zo net makkelijker is om alles geheim te houden –, moeten ze ons daarvan zeker op de hoogte brengen.”

Volgens de Nederlandse media zouden de boetes bij inbreuken daar tussen 200.000 en 250.000 euro liggen, maar bij ons worden geen bedragen vrijgegeven.

Een creatieve communicatie

“Bij de repetities en de opnames loopt natuurlijk behoorlijk wat volk rond. Daarom dragen de kandidaten een hoodie met daarop Don’t talk to me en de kap stevig over het hoofd getrokken, als ze zich verplaatsen. Zodra ze hun maskers op hebben, communiceren ze met duimpjes omhoog of omlaag. En met een krijtbord waarop ze dingen kunnen schrijven.”

Een wisselende strategie

“We sturen onze aanpak telkens een beetje bij. Zo gaan we de kandidaten dit jaar op een andere manier en een andere plek ophalen. Als je routine vermijdt, blijf je langer onder de radar.”