Meester-vervalser in nauwe schoentjes: hoe Mogi Bayat clubs én collega’s op sluwe wijze in het ootje nam

LEES OOK. Waarom er nu een belangrijke horde is genomen in zaak-Propere Handen: “Dit is een cruciale stap in het onderzoek”

We zijn de zomer van 2018. Flankaanvaller Samuel Kalu is één van de sterkhouders van AA Gent en staat op het punt een mooie transfer te maken. Hij verkast naar de Franse topclub Girondins de Bordeaux en staat bij zijn officiële presentatie te blinken met het rugnummer tien in zijn handen. Maar achter de schermen van die transfer – geregisseerd door Mogi Bayat – blijkt er nu toch één en ander gebeurd te zijn dat niet zo koosjer was.

Zo worden volgens het onderzoek bedrieglijke documenten aangeleverd die moeten staven dat Kalu voldoet aan alle reglementaire bepalingen om in Frankrijk te kunnen voetballen. Meer bepaald zou ene Enebi Achor, teamcoördinator van de Nigeriaanse bond, twee brieven aan Bordeaux hebben bezorgd waarin staat dat Kalu in 2016 werd uitgenodigd voor een voorbereidende stage van het Nigeriaanse elftal U20, deelnam aan de vriendschappelijke wedstrijd van Nigeria tegen Benin op 2 juli 2016 en was geselecteerd voor de kwalificatiewedstrijden Soedan-Nigeria op 10 juli 2016 en Nigeria-Soedan op 23 juli 2016, maar niet speelde. De documenten zouden ten onrechte suggereren dat Kalu bepaalde wedstrijden voor Nigeria speelde om zo zijn transfer naar Bordeaux reglementair in orde te krijgen.

Het was een handig trucje dat Bayat zich nog herinnerde uit 2015, toen hij erin slaagde een lid van de Congolese voetbalbond ervan te overtuigen fictieve documenten te ondertekenen die ‘bewezen’ dat Dodi Lukebakio – toen bij Anderlecht – bepaalde wedstrijden speelde voor Congo. Ook hier weer om een transfer naar de Franse competitie – meer bepaald Toulouse – mogelijk te maken.

Foute transfersommen

Maar niet alleen over gespeelde interlands liet Mogi Bayat documenten vervalsen. Een andere meermaals gebruikte praktijk was het vervalsen van de transfersommen op officiële documenten. Zo werd de Franse topclub Paris Saint-Germain een deel van de transfersom van Neeskens Kebano van Charleroi naar Racing Genk door de neus geboord. Bij een doorverkoop moest Charleroi nog een percentage van de transfersom doorstorten aan PSG, de vroegere club van Kebano. Om dat bedrag te beperken, zorgde Bayat ervoor dat niet de volledige transfersom in het officiële transferakkoord werd opgenomen. Daarin was slechts sprake van 1,15 miljoen euro, terwijl in de realiteit een transfersom van 3 miljoen euro zou zijn betaald. Er zouden fictieve constructies opgezet zijn tussen Genk en Charleroi om PSG buiten de hele zaak te houden, onder meer met betrekking tot een aankoopoptie voor Dieumerci Ndongala van 500.000 euro en voor een bedrag van 650.000 euro in een overeenkomst tussen Genk en Mogi Bayat, met betrekking tot gegevens die zouden verschaft zijn in verband met de spelers Steevens Monrose en Sergej Milinkovic-Savic.

Een praktijk die Bayat volgens de onderzoekers in 2018 herhaalde bij de transfer van Ryota Morioka van Waasland-Beveren naar Anderlecht. Hier is de Poolse ex-club van Morioka, Slask Wroclaw, de gedupeerde partij. Het officiële transferbedrag – waar Wroclaw nog een deel van moest krijgen – bedroeg 1,25 miljoen euro, terwijl er in werkelijkheid 3,35 miljoen euro zou zijn uitbetaald. Om dit mogelijk te maken, zijn volgens de onderzoekers valse documenten opgesteld bij de transfers of huurovereenkomsten van Kiese Thelin, Davy Roef en Daam Foulon tussen Anderlecht en Waasland-Beveren. De documenten werden ondertekend door Herman Van Holsbeeck en Jo Van Biesbroeck van Anderlecht en bij Waasland-Beveren door Dirk Huyck en Olivier Swolfs.

Niet alleen clubs werden op die manier in het ootje genomen. Ook collega-makelaars. Bij de transfer van Sofiane Hanni van Anderlecht naar Spartak Moskou zou valsheid in geschrifte gepleegd zijn om het contract van Hanni met zijn makelaar ‘SAS Classico Sports Management’ te beëindigen, zodat Mogi Bayat het exclusieve transfermandaat zou krijgen.

Retrocomissies en horloges

In totaal zijn er twaalf transfers van Bayat waar volgens het onderzoek een flink reukje aan zit (zie onderaan). Naast vervalste documenten, waren ook retrocommissies – een hogere commissie betalen dan gevraagd aan een tussenpersoon, om vervolgens op een verborgen manier het overtollige bedrag terug te betalen – zijn dada. Bij de overgang van – alweer – Dodi Lukebakio van Charleroi naar Watford zou een retrocommissie betaald zijn van Mogi Bayat aan zijn broer en Charleroi-bestuurder Mehdi in de vorm van een horloge van Philippe Patek, ter waarde van 55.000 euro. Bij andere transfers gaat het dan weer om fictieve bemiddelingsopdrachten. Zoals bij die van Krépin Diatta naar Club Brugge – ondertekend door Bayat, Vincent Mannaert en Bart Verhaeghe – voor een betaling van 275.000 euro in drie schijven.

LEES OOK. Verhaeghe, Mannaert, Louwagie,...: dit zijn de 57 die federaal parket voor rechter wil