Rover Curiosity vindt "prikkelende" tekenen van mogelijk leven op Mars vroeger

In stalen van gesteenten die Curiosity door de jaren heen - de rover landde in de Galekrater op Mars in augustus 2012 - met een klopboor op vijf verschillende locaties in de krater heeft verzameld, blijken organische stoffen te zitten die rijk zijn aan een soort koolstof (koolstof-12 genaamd) die hier op aarde in verband wordt gebracht met leven. Maar het is nog te vroeg om te bepalen wat deze intrigerende chemicaliën heeft gegenereerd op Mars, benadrukt het onderzoeksteam. De rode planeet is erg verschillend van onze aarde en heel wat processen op Mars blijven een mysterie.

“We vinden dingen op Mars die prikkelend interessant zijn, maar we hebben echt wel meer bewijs nodig om te kunnen zeggen dat we leven hebben geïdentificeerd”, aldus Paul Mahaffy, die in december op pensioen ging als hoofdonderzoeker bij NASA. “Dus we bekijken wat er nog allemaal de oorzaak kan zijn van deze koolstof, als het toch niet leven zou zijn.”

Wetenschappers stelden eerder al vast dat de bodem van de Galekrater, waar Curiosity in 2012 neerstreek, miljarden jaren geleden een potentieel bewoonbare omgeving was, waar zich een systeem met een meer en een stroom bevond dat waarschijnlijk miljoenen jaren is blijven bestaan.

De onderzoekers zien in hun artikel, dat gepubliceerd is in PNAS, drie mogelijke verklaringen voor de intrigerende koolstof-12. De eerste is dat microben op Mars methaan produceerden dat vervolgens werd omgezet in complexere organische moleculen na interactie met ultraviolet licht in de lucht van de rode planeet. Deze grotere organische moleculen vielen daarna terug op de grond en werden opgenomen in de rotsen die Curiosity opboorde.

De tweede verklaring wijst niet op vroeger leven op Mars, maar stelt vast dat soortgelijke reacties met UV-licht en niet-biologisch kooldioxide, verreweg het meest voorkomende gas in de atmosfeer van Mars, ook tot dit resultaat zouden kunnen hebben geleid. Ten slotte is het, volgens de onderzoekers, ook mogelijk dat het zonnestelsel lang geleden door een reusachtige moleculaire wolk is gedreven die rijk was aan koolstof-12.

“Alle drie de verklaringen passen bij de gegevens”, verklaart studieleider Christopher House, Curiosity-wetenschapper van de Penn State University. “We hebben gewoon meer gegevens nodig om ze op te nemen dan wel uit te sluiten.”