De laatste dagen moesten heel wat vrouwen de wedstrijd uit het Eén-programma Iedereen Beroemd verlaten, en zijn de mannen weer in de meerderheid. Daan Animashaun blijft knap in de race. “Het is de eerste keer dat ik me inschreef voor een tv-spel. Onnodig te zeggen dat ik trots ben dat ik al zo ver ben geraakt”, legt hij uit. “Deelnemen aan Homo Universalis is vooral tijdrovend. Opnames gebeuren in het weekend. Ik zit nog met verplichtingen voor school, en ben ook aangesloten bij de Chiro. In de opnameweekends moet ik dat even opofferen. De tv-ploeg vraagt dat je tegen 8.30u in Schelle arriveert. Ik moet vroeg opstaan want ik moet met de fiets naar de carpoolparking waar ik een lift krijg van andere deelnemers. Meestal is het klaar rond 18u. Maar dat kan ook uitlopen. In de grote fabriekshal waar we de opnames doen, is het in de winter best koud, maar met warme kleren slaan we ons er wel door.”

Sigarettenblaadjes

Soms ging Daan op het nippertje een ronde verder. “Herinner je die opdracht met de sigarettenblaadjes? Door eraan te likken moest je die plakken op een karton. Maar ik ben jong en geen roker. Ik snapte niet waarom de blaadjes niet bleven plakken. Ik had dus lange tijd niet door dat ik aan de verkeerde kant van het blaadje aan het likken was. Hoewel we toen nog met meer dan 90 deelnemers waren, was het al bijna afgelopen voor mij. Dat zou ik toen erg gevonden hebben.”

Daan hoopte vooraf op fysieke proeven. “Of iets met balvaardigheid. Mijn vermoeden werd bevestigd: als er een opdracht was waarbij je iets moest omvergooien of iets moest raken, eindigde ik altijd bij de eerste. Het lucht op als je heel snel al aan de kant kunt toekijken hoe anderen nog aan de bak moeten. Maar ik wou liever niet iets creatief zoals knutselen of acteren. Het is in de loop van het spel duidelijk geworden dat ik daar geen held in ben. Bovendien zijn dergelijke proeven subjectief en heb je het niet zelf in de hand om door te mogen gaan. Voor zulke dingen had ik de meeste stress, en dat speelde me tijdens de opname parten.”

Beetje gênant

Nog een opdracht waarbij Daan het niet zelf in de hand had was waarbij je een kennis moest contacteren. “Die moest dan zo snel mogelijk naar de opnames in Schelle komen. Bij mij heeft dat een half uurtje geduurd. Er waren zelfs vijf personen op weg. Het was een beetje gênant dat er vier voor niets waren gekomen.”

Daan is geboren en getogen Nijlenaar, maar heeft zijn looks te danken aan zijn vader wiens roots liggen in Nigeria. Hij is eerstejaarsstudent kinesitherapie en zit momenteel volop in de examens. “Ik studeer in Antwerpen en ik merk toch wel wat herkenning op straat door Homo Universalis. Zelfs mensen van in de zestig die me in de winkel aanspreken en zeggen dat ze mij zagen op televisie. Ik had niet verwacht dat zo‘n spelletje die impact zou geven.”

De wedstrijd gaat elke dag verder. Tegen half februari is de winnaar bekend. “Het is gek hoe op korte tijd vriendschappen ontstaan. Bij de allereerste opnames waren dat 99 vreemde mensen. Maar omdat je de hele dag met elkaar babbelt, ontwikkelt er zich snel een connectie. Geregeld was een afscheid zeer emotioneel, en ondertussen zijn er wat WhatsApp-groepjes gevormd om contact te houden.”