Waarom Spotify zich wellicht weinig zorgen maakt over het vertrek van Joni Mitchell of Neil Young

Het was al een tijdje geleden, maar nu zit het er weer bovenarms op tussen een aantal muzikanten en de Zweedse streamingdienst Spotify. Waar het vroeger vooral over de verdeling van de inkomsten ging, is er deze keer een ander - misschien wel groter - probleem. 

Bron van alle kwaad is Joe Rogan, een controversiële comedian met een verleden in de vechtsporten die 100 miljoen dollar van Spotify kreeg in 2020 om zijn razend populaire podcasts voortaan exclusief voor hen te maken. Een strategische deal die het het streamingbedrijf mogelijk moest maken om naast inkomsten uit abonnementen ook geld uit de advertentiemarkt te halen. 

En dat lukte aardig. Elke aflevering die Rogan inblikt, wordt door zowat 11 miljoen fans beluisterd. Cijfers die adverteerders doen likkebaarden. Alleen houdt het nieuwe goudhaantje er een nogal eigenzinnige mening over corona op na. Rogan riep gezonde mensen op zich niet te laten vaccineren, prees een ontwormingsmiddel voor paarden aan als anticoronakuur en liet in een van zijn uitzendingen de omstreden viroloog Robert Malone de vaccinatiecampagne onderuithalen. 

Tot frustratie van Neil Young. Die liet vorige week zijn muziek - goed voor 6,2 miljoen luisterbeurten per maand - van Spotify halen. Een voorbeeld dat dit weekend gevolgd werd door Joni Mitchell, goed voor 3,7 miljoen luisterbeurten per maand. 

Ervaring

Meteen na de exit van Young zag Spotify de aandelenkoers naar beneden duiken, waardoor 2 miljard dollar aan beurswaarde verdampte. Toch reageerde het bedrijf koeltjes. Meer dan “We hopen Neil binnenkort opnieuw te mogen verwelkomen” kon er niet vanaf. 

Nu hebben de Zweden wel ervaring met dit soort oorlogjes. Young zelf bijvoorbeeld liet zijn muziekbibliotheek in 2015 al eens weghalen bij Spotify. Toen deed hij dat uit onvrede met de geluidskwaliteit die het platform bood. Ook Adele wou bij de release van haar derde album, 25, liever niet dat haar nieuwe muziek via streamingdiensten allerhande de wereld werd in gestuurd. 

Popprinses Taylor Swift haalde haar nummers weg toen ze de plaat 1989 uitbracht. De heren van Coldplay wilden dan weer hun album A Head Full of Dreams niet op Spotify horen.  En toen Jay Z zijn geld in Spotify-concurrent Tidal besloot te stoppen, liet hij zijn muziek en die van vrouwlief Beyoncé meteen van het Zweedse platform verwijderen. 

De constante in al die verhalen? Het was slechts een kwestie van tijd voor al die artiesten de weg naar Spotify terugvonden. “Logisch”, vindt Olivier Braet, onderzoeker mediamarkten aan de VUB en imec-SMIT. “Spotify is met voorsprong het grootste streamingplatform. Je kunt het je als artiest eigenlijk niet permitteren om het links te laten liggen.”  

Who is Neil Young?

Veel abonnees zal de dienst waarschijnlijk niet verliezen, denkt Braet. “Het feit dat de zoekopdracht  ‘who is Neil Young’ de voorbije dagen plots populair werd op Google, zegt wat dat betreft genoeg. Enkel als nog meer artiesten zijn voorbeeld volgen of een rechtenhouder of platenmaatschappij plots beslist de volledige catalogus weg te halen, waardoor er een gat in het aanbod ontstaat, kan dat tot een uitstroom leiden.” 

Wat Spotify volgens Braet misschien wel parten kan spelen, zijn de adverteerders. “Advertentie-inkomsten zijn ondertussen jaarlijks goed voor 750 miljoen euro, zowat 10 procent van de totale omzet. Maar adverteerders willen hun producten in een veilige omgeving kunnen aanprijzen.” 

Niet voor, na of tijdens een controversiële podcast dus. En ook niet op een platform dat door allerhande conflicten negatief in het nieuws komt. Of hoe Joe Rogan de adverteerders die hij binnenhaalde nu misschien opnieuw naar de uitgang duwt.