VKW verenigt in Limburg de duizend grootste bedrijven. Net als andere organisaties heeft ook VKW zijn traditionele nieuwjaarsreceptie om de gekende redenen moeten laten varen. Maar de jaarlijkse boodschap richting beleid is er wel. En die lijst is lang. Veel te lang. En dat alleen al verraadt een heleboel zenuwachtigheid en frustratie bij de werkgevers.

“Nu de coronasneeuw stilaan begint te smelten, steken de problemen van weleer weer de kop op”, snijdt CEO Ruben Lemmens van VKW Limburg de wel erg grote taart aan. “En daar is weinig of niks aan gebeurd. De ondernemers en bedrijfsleiders liggen meer wakker van hun vacatures die niet ingevuld geraken dan van de coronamaatregelen. Daarnaast is er de schaarste in grondstoffen en materialen, de opgezweepte inflatie en de energiecrisis: dat zijn de zaken waar zij niet van kunnen slapen. Wanneer gaan de regeringen van ons land eindelijk eens in actie schieten en een vooruitziend beleid uitstippelen om de pijnpunten van onze economie aan te pakken?”

Concurrentie

“Het scheelt niet veel of we zitten straks opnieuw met een competitiviteitscrisis opgezadeld,” springt voorzitter Marc Meylaers bij. “Terwijl alle aandacht gaat naar het management van de coronatoestanden, dreigt de concurrentiekracht van onze onderneming weer ondergesneeuwd te geraken. Tijdens de coronacrisis waren een aantal experten dominant in de communicatie naar de publieke opinie, en zij wogen zwaar op het beleid. Waarom volgen wij experten veel minder als het gaat over de acute dossiers waar onze economie mee worstelt? Neem nu onze energievoorziening en de besluiteloosheid van de federale regering daarrond. Bedrijven schrappen nu al investeringen omdat ze niet zeker zijn dat er straks voldoende energie zal zijn.”

LEES OOK: En plots zouden kerncentrales toch open kunnen blijven: zaait rapport twijfel binnen de regering?

Frustratie

“Iedereen is gefrustreerd”, analyseert Ruben Lemmens de toestand. “De mensen zijn gefrustreerd omdat de hoge energiekosten hen hard treffen. De werkgevers zijn gefrustreerd omdat er geen vooruitgang is in vele probleemdossiers. En zelfs de politici - die vaak in onze werkgroepen uitgenodigd worden - moeten toegeven dat ook zij het niet meer opgelost krijgen, en dat zij dus ook vaak gefrustreerd ronddolen. Dat is een zeer gevaarlijke cocktail.”

Voorzitter Marc Meylaers oppert zelfs een opmerkelijk voorstel om de hoge energiekosten voor de gezinnen met de laagste inkomens te verlichten. “Laat ons binnen onze bedrijven de laagste lonen optrekken. Geef ons die vrijheid, wij weten immers wie van onze medewerkers worstelen met die plotse extra kost. Nu zitten we gevangen in het korset van loonindexering, loonakkoorden en sectorafspraken. Een indexering heeft op de laagste lonen immers een veel kleiner effect dan op hogere lonen. Laat ons die onderhandelingen op bedrijfsniveau voeren, dat is veel dichter bij de mensen. En wees gerust, in tijden dat we haast geen medewerkers meer vinden, hebben werkgevers er alle baat bij om iedereen tevreden te houden. Zeker op het vlak van verloning.”

Energiekost

“De kostprijs van een btw-verlaging op energie, één van de pistes die op tafel liggen, wordt geraamd op 2 miljard euro”, rekent Ruben Lemmens voor. “Is het écht de taak van de overheid om prijsstijgingen in de markt te compenseren met overheidsgeld? Zouden die 2 miljard dan niet beter gebruikt worden voor een structurele verlaging van de lasten op arbeid, zodat de nettolonen van de werkende bevolking hoger komen te liggen?”

LEES OOK: Lagere energiefactuur zorgt voor hoogspanning in regering De Croo