Een rood aangelopen Karel Boiten hoorde het arrest aan. Hij pinkte enkele tranen weg, maar bleef voor het overige stil. Op de vlakte. Zoals wel vaker tijdens het proces. Terug naar 27 april 2016. Het was een cardioloog van het Virga Jesse-ziekenhuis in Hasselt die toen de politie verwittigde. De arts bestempelde het overlijden van Annick Haesevoets, die nooit eerdere medische problemen had en niet suïcidaal was, als verdacht omdat hij geen medische oorzaak voor haar dood vond. Toen bleek dat er een hoge dosis slaapmedicatie in haar lichaam zat, gingen de alarmbellen af. Bij een huiszoeking ten huize Boiten-Haesevoets in de Heilgenbornstraat in Alken troffen de speurders een potje tiramisu aan met daarin Lormetazepam verwerkt. Het was de beschuldigde zelf die naar de restjes of het laatste wat zijn vrouw had gegeten, aanwees in de koelkast. In een vuilnisbak in de badkamer lag een leeg doosje Lormetazepam en een eveneens lege doordrukstrip.

Strafmaat

Annick had het dessertje op 25 april ’s avonds in bed, langs haar man Karel Boiten, naar binnen gespeeld. Hij had de tiramisu meegebracht van zijn bijjob in dancing Lorka in Hasselt. Twee uur nadat het kinderloze koppel naar dromenland vertrok, schoot Boiten wakker door de vrouw met wie hij bijna 22 jaar getrouwd was. “Ze zwaaide met haar armen in de lucht en tikte me aan.” In paniek belde Karel Boiten de hulpdiensten, zoals ook te horen was op het afgespeelde fragment in het assisenhof. De werkneemster bij een gerechtsdeurwaarder geraakte niet meer uit haar coma en zou twee dagen later in het ziekenhuis aan een hartstilstand overlijden. Tien maanden na haar dood belandde Boiten in de gevangenis nadat hij faalde voor een test met de leugendetector. Een jaar bleef de arbeider bij Datwyler in Alken achter de gevangenis. Sinds februari 2017 staat hij onder elektronisch toezicht.

24 jaar cel gevraagd

De hoeveelheid Lormetazepam bleek niet dodelijk. Het was wetsarts Wim Van de Voorde die eraan toevoegde dat Boiten vervolgens zijn vrouw smoorde of verstikte met behulp van een kussen of plastic zak. De jury volgde de piste van de verdoving en verstikking. Schuldig aan moord, luidde het oordeel. Momenteel beraadt de jury zich over de strafmaat. Openbaar aanklager Maarten Sobrie vorderde een straf van 24 jaar. Hij zag enkele verzachtende omstandigheden. Zo probeerde Boiten alsnog zijn vrouw te reanimeren nadat hij naar de hulpdiensten had gebeld. Er was zijn onberispelijk gedrag toen hij onder elektronisch toezicht stond en lieten meerdere mensen zich positief uit over de harde werken die hij is. “Karel Boiten is een normale man. Nergens is er iets bijzonders of verontrustend in zijn geest of zijn persoonlijkheid die aantoont dat hij zou vervallen”, sprak Sobrie over de moordenaar Boiten. “Ik blijf erbij dat ik het echt niet gedaan heb. Ik leg me neer bij uw oordeel. Ik ben te fel gepakt. Nu kan ik niets meer zeggen”, stamelde Karel Boiten tot slot(Geho)