Greg Van Avermaet rijdt zaterdag zijn 15de Primavera, zijn onmogelijke liefde: “Pogacar is favoriet. Hij zal de koers in een bepaalde plooi leggen”

In zijn glorietijd bij BMC overbrugde Greg Van Avermaet de periode tussen Tirreno-Adriatico aan de oevers van het Garda-meer. Luxe en rust. “Dat waren mooie tijden.”
Bij AG2R-Citroën is het back to basics. “We logeren in Novarra. Niet echt de streek waar je wilt zitten. We slapen op een voetbalcomplex. Een beetje minder dan ik gewend was, maar ik mag niet klagen. Het is eens iets anders.”

“Die wedstrijd zat in ons pakket van de Italiaanse koersen. De ploeg had speciaal gevraagd om er te rijden en de renners die in Italië bleven, moesten aan de bak. Ach. De verwachtingen waren niet hoog.”

“Inderdaad. Deze koers kwam niet ongelegen. Het was ook geen zware wedstrijd en dat was niet onbelangrijk, want Tirreno-Adriatico was toch lastig. Zeker gezien de combinatie met Strade Bianche. Het heeft er ingehakt.”

“Zeker. Ik heb altijd nood aan een paar dagen rust om te herstellen van zulke inspanningen. Het moet helpen om zaterdag goed voor de dag te komen.”

“Ik sta zelf versteld van het getal. Enkel in mijn eerste profjaar in 2007 heb ik er niet gereden. Zelfs in Roubaix en Harelbeke kwam ik minder vaak aan de start dan in Sanremo. Het is een koers die mij altijd heeft aangesproken. Elk jaar opnieuw keer ik met veel goesting terug.”

“Het is zeker niet de lastigste koers, maar ik kan uit ervaring spreken dat het een moeilijke koers is. De winnaar is zeker niet altijd de beste. Dat geldt ook voor mijn resultaten. Toen ik vijfde werd in 2016 had ik zeker niet mijn beste benen in Sanremo. Terwijl er edities geweest zijn dat ik kon aanvallen op de Poggio en er zelfs eens alleen boven kwam, maar toch toen bleef ik in Sanremo achter zonder resultaat. Ik heb er nog nooit op het podium gestaan en dat was in elke van de veertien voorbije edities mijn ambitie.”

“Het is nog altijd een doel. Zo niet zou ik niet starten, maar de situatie is veranderd. Ik ben verschillende jaren naar Milaan gereisd als favoriet. Toen kwam ik aan de start en dacht ik na waar op de Poggio ik zou demarreren. Dat is dit jaar niet meer het geval. Andere renners zijn sterker. Ik start nu met de wetenschap: hopelijk kan ik op de Poggio volgen. De overwinning lijkt mij te hoog gegrepen. Indien ik met de eerste groep naar de streep rijd, zal er altijd wel iemand bij zijn die sneller is, maar dat wil niet zeggen dat ik geen mooie prijs kan rijden.”

“Pogacar. Dat weet iedereen. Hij zal de koers in een bepaalde plooi leggen.”

“Ik ben zeker dat hij op de Poggio het verschil kan maken, maar of hij die inspanning kan doortrekken tot op de streep, is een ander gegeven.”

“Zeker niet. De Poggio is niet de lastigste helling ter wereld. Het is geen dooddoener. Het is geen helling waarop de anderen compleet zullen stilvallen wanneer Pogacar vertrekt. De andere favorieten maken kans om hun wagonnetje aan te haken en in een sprint zal Pogacar niet altijd de snelste zijn.”

“Ik ben niet de snelste, maar nog steeds sterk. Na een zware wedstrijd ben ik bij de snellere mannen. Het wordt zaak om de sprint juist te kunnen lezen en goed positie te kiezen in de laatste twee bochten. Maar het wordt eerst zaak om de Poggio te ronden in de eerste groep. Vorig jaar lukte dat, In 2020 niet, omdat ik te ver gepositioneerd zat bij de voet. Normaal is het wel een klim die mij ligt. Een inspanning van zes minuten ligt nog steeds binnen mijn mogelijkheden.”

“Goh. Je kan niet zeggen dat het goed was. Al lagen de verwachtingen niet hoger. Ik had op voorhand met mijn trainer een gesprek en we wisten dat het zeer moeilijk was om een goed resultaat te rijden. Er waren twee ritten, waar ik misschien kans maakte, maar niet als de beste klimmers ter wereld er hun duivels zouden ontbinden. Het was vooral de bedoeling om hardheid te kweken en er goed uit te komen in functie van de klassiekers.”

“Hout vasthouden, maar ik ben gezond gebleven. Het is elke ochtend weer bang afwachten. So far, so good, maar hopelijk krijg ik het volgende week niet.”

“Ik heb de indruk dat de virussen sneller rondzweven in het peloton door het wegvallen van de mondmaskers. Ik doe er alleszins alles aan om niet ziek te worden. Mijn slaapkamergenoot begon begin maandag wat te hoesten en is meteen moeten vertrekken naar een aparte kamer.”

“Micky Schär. Hij is niet ziek, maar begon wat te kuchen. Ik zei: ‘het is beter dat we geen risico’s pakken’. Als je er een hele nacht naast ligt, zou dat het onheil wat opzoeken zijn.”

“Zeker niet. Ik heb graag iemand bij mij op de kamer. Alleen is het maar saai.”

“Euhm, ik ben niet mee.”

“Oei. Ik ben nog van de oude stempel. Ik zit niet constant op ’t internet, maar bij deze sluit ik mij aan bij Team Wheels.”

Ben jij de grootste wielerkenner van het land? Speel mee met de Gouden Klassiekers en maak kans op 5.000 euro en talloze prijzen.