In mei 2002 keurde het federale parlement de euthanasiewet goed. “Ons land speelde daarmee - samen met Nederland - een pioniersrol”, zo staat te lezen in het persbericht. “Elke mens moet zelf in alle vrijheid kunnen beslissen over een waardig einde van het leven als hij ongeneeslijk ziek is. Dat is essentieel voor ons liberalen”, aldus Kamerlid Robby De Caluwé. “In de afgelopen twintig jaar is het draagvlak voor dat recht op euthanasie in de samenleving alleen maar breder geworden en veralgemeend.”

De liberalen pleiten ervoor om euthanasie ook mogelijk te maken voor mensen met hersenaandoeningen, zoals onder meer dementie. “Je moet vandaag volledig bewust en wilsbekwaam zijn om tot euthanasie over te kunnen gaan”, zegt Vlaams parlementslid Jean-Jacques De Gucht. “Je kan ook een wilsverklaring ondertekenen waarin je verklaart euthanasie te vragen wanneer je wilsonbekwaam zou worden, maar die mag enkel worden toegepast wanneer je in een onomkeerbare coma belandt. Denk bijvoorbeeld aan een zwaar ongeluk.”

“Hoe we moeten omgaan met mensen die door een hersenaandoening niet meer in staat zijn om hun wil duidelijk te maken is een erg moeilijk debat. Maar dat betekent geenszins dat we het debat uit de weg moeten gaan. Het is juist door de verschillende problemen te bespreken dat we kunnen komen tot een gedragen en verdedigbaar voorstel, dat een antwoord kan bieden aan de soms mensonterende toestanden die we vandaag kennen.”

“Meer dan een zinnetje toevoegen”

De christendemocraten hebben ondertussen laten weten “het debat te willen aangaan”. “Je voelt meer en meer dat dit debat gevoerd moet worden. Wij zijn daartoe”, aldus Kamerlid Els Van Hoof in De Morgen. Al is het volgens haar wel nodig dat de regering eerst een wetenschappelijk comité aanstelt dat inhoudelijke aanbevelingen moet doen over een verbetering van de wetgeving. “Niet om de discussie tegen te houden, maar om nuance te brengen. Dit is meer dan zomaar een zinnetje toevoegen aan de wetgeving.”