C’était magnifique: zo reageert de wereld op het overlijden van Arno

Zanger Arno Hintjens is bezweken aan de gevolgen van pancreaskanker, waar hij sinds 2019 aan leed. De reacties stroomden binnen na de bekendmaking van het nieuws. Een bloemlezing.

Hoewel het overlijden van Arno helaas niet onverwacht kwam, sloeg het toch heel wat mensen met verstomming. De mensen uit zijn directe omgeving reageren aangeslagen.

Zo vertelt zijn bassist Mirko Banovic, die de laatste maanden nog erg intensief samenwerkte met Arno aan zijn laatste album dat postuum zal verschijnen, aan Radio 1: ‘Het is traag aan het binnenkomen, maar doet enorm veel pijn.’ Vriend en regisseur Jan Decorte vertelt aan dezelfde zender: ‘Dit is een mokerslag.’

Hintjens schopte het tijdens zijn carrière tot eigenzinnig symboolfiguur voor België. Dat leverde hem onlangs nog een bezoek aan koning Filip op, waar het paleis nu op terugblikt.

De politieke wereld blijft niet onberoerd bij het overleiden van ‘Le plus beau’. Bart Tommelein en Philippe Close, burgemeesters van de steden waar Arno lang vertoefde, laten allebei weten hem te zullen missen in Oostende en Brussel. Ook premier Alexander De Croo reageert:

De muziekwereld herdenkt Hintjens als man die heel wat paden heeft geëffend in de Belgische muziek. Van ‘Het beste wat ons land heeft voortgebracht’ door Stijn Meuris tot ‘Hij was één van mijn jeugdhelden’ door Stef Kamil Carlens: de superlatieven worden niet geschuwd. Stijn Van de Voorde vat het samen in Het Journaal: ‘Ik kan niet veel Belgische artiesten opsommen die een muzikale impact hebben gehad zoals Arno.’

View this post on Instagram

A post shared by Ancienne Belgique – AB (@abconcerts)

Tijdens een van de laatste concerten van Arno in de AB stonden ze voor het eerst samen op een podium en nu moet Stromae alweer definitief afscheid nemen. Dat doet hij ‘met grote droefheid’.

Ook collega-frontman Daan Stuyven keek erg naar hem op, vertelt hij aan VTM. ‘Hij was de godfather van de Belgische muziek. Ik voel me nu als een huis zonder dak.’ Hij belicht ook een kant van Arno die het brede publiek minder kent: die van een bescheiden en bijna verlegen man. ‘Het was ook niet de bedoeling dat iedereen hem zo kende. Hij kon zichzelf groter en curizeuzer en intrigender maken. We zijn allemaal maar stervelingen en hij had dat heel goed door.’

Muzikant Jean Blaute verwoordt dan weer de gedachten van heel wat ‘gewone’ mensen. Niet alleen medemuzikanten hebben immers vaak een goed verhaal waarin ze dankzij Arno een onvergetelijke nacht beleefden, ook minder bovenmatig getalenteerde cafégangers kwamen de zanger regelmatig tegen. Naast gelauwerd artiest is hij altijd een man van het volk gebleven.

.