‘Loot River’ wil te veel games in één zijn

Zeggen dat je een 2D-actiegame op de markt brengt met elementen uit puzzelklassieker ‘Tetris’ trekt natuurlijk heel mooi de aandacht op social media, maar die op het eerste gezicht misschien compleet incompatibele videogamegenres werken in de Slovaakse game ‘Loot River’ op een onvermoede manier samen. Meer zelfs: het Tetris-element – je kunt stukken van het uit veelal houten puzzelpanelen bestaande decor verplaatsen terwijl je erop staat – versterkt de actiegameplay.

Stel bijvoorbeeld dat je wordt aangevallen door een omvangrijke horde monsters: je kunt die meute in behapbaardere groepen delen door twee panelen waarop ze staan los te maken van elkaar. Ook zit er natuurlijk een puzzelelement in: om verder te geraken in bepaalde sequenties moet je het juiste vloerwerk doorheen bepaalde holtes jagen, waarvoor je dan weer plaats moet maken door er ook een resem andere te verplaatsen.

Dat geschuifel met de vloeren in ‘Loot River’ werkt behoorlijk vlot, en eens je die legpuzzel onder de knie hebt geeft hij de gameplay een wezenlijke extra dimensie. Om maar te zeggen: de combinatie wèrkt. En ze versterkt een actiegame die verder niet meteen schittert met zijn vertelling over een vechtlustige nomade die over de glijdende panelen van de ‘buitrivier’ reizen op zoek naar een goddeloos reliek. 

Wat ook helpt zijn de knapperige pixelgraphics: gamers – vooral zij die er graag eens een indietitel bij hebben – zijn in de meer dan tien jaar dat deze stijl terug in zwang is al wel wat gewend geraakt op dat gebied, maar de 16-bit-look van ‘Loot River’ schittert in de compositie van zijn personages, wezens en decors, zijn animaties en zijn belichting.

Het probleem met ‘Loot River’ is echter dat de genremix niet ophoudt bij ‘Tetris’ en ‘Diablo’: ze moesten er absoluut ook de roguelike-gameplay van een ‘Spelunky’ in hebben (lees hier onze explainer van dat genre), en de krankzinnige moeilijkheidsgraad van een ‘Soulsborne’-game. 

Die laatste is op zich al vreemd in een game met pixelgraphics: die laatste hebben natuurlijk altijd hun charmes, maar een messcherpe 3D-omgeving blijft toch een betere garantie dat je verlies altijd eerlijk is in een game die een opperste precisie en timing van je vraagt en je geen cadeaus geeft wat zijn gevechten betreft. Maar als nòg een extra component in ‘Loot River’ resulteert het vooral in een game die al snel begint te barsten onder het gewicht van alle ideeën die de makers in deze éne titel wilden parkeren.