Energieleveranciers maken voor de berekening van hun prijzen gebruik van tariefformules. Sommigen werken op basis van korte termijn, andere op basis van lange termijn. Sommige tarieven worden elke maand geïndexeerd, andere om de drie maanden. Sommige contracten baseren zich op gemiddelde prijsnoteringen over een bepaalde periode, andere op een prijsnotering van één dag.

Het veelvoud aan formules maakt dat prijzen nog heel moeilijk vergelijkbaar zijn. Bovendien kunnen leveranciers wisselen van prijsformule om - afhankelijk van de marktsituatie - beter te scoren in de rangschikking van prijsvergelijkers. “Misleidend”, klinkt het bij Test Aankoop. De consumentenorganisatie vindt dat de tientallen soorten van indexeringsparameters die de bedrijven hanteren het leven van de consument “nodeloos complex” maken en “nefast voor het vertrouwen in de energiemarkt” zijn.

Test Aankoop bepleit daarom een vereenvoudiging van het aantal gebruikte parameters en meer duidelijkheid voor de consument. Maar ook de energieregulatoren krijgen huiswerk mee. Die moeten de jaarkosten van een variabel tarief op “een meer realistische manier” inschatten, vindt de organisatie. De Vlaamse regulator Vreg deed dat al. Maar er is geen consensus tussen de regulatoren onderling, klaagt de organisatie aan.