Is het puntenklassement het doel?

“Het hoofddoel blijft één rit winnen. En natuurlijk zal ik de kans niet laten liggen om de ciclamino-trui te pakken. Slaag ik in mijn opzet om een etappe te pakken, dan ben je automatisch in de running voor de puntentrui. Het is nog altijd mogelijk om dat shirt te ambiëren. Maar uiteindelijk resten er nog elf ritten. Laat ons duidelijk zijn: indien ik mijn eerste grote ronde kan uitrijden, is dat al heel goed. Ik heb nog nooit zo lang achter elkaar gereden.”

Hoe begroeten de Italianen je?

“Overal waar ik rijd, is het Biniam. Ze noemen mijn naam. Dat doet je natuurlijk goed. Het is leuk om je naam te horen en op het wegdek te zien in andere landen. En al zeker in Italië, een land dat fantastische wielerfans heeft. Natuurlijk heb ik ook veel aan mijn eigen landgenoten.”

Hou je eigenlijk van grote rondes?

“Het is anders dan klassiekers. Ik hou meer van eendagskoersen: starten en gedaan. De afgelopen twee jaar deed ik minder dan drie rittenkoersen. Het is anders. Mijn hoofd is ook meer op eendagskoersen gericht. Het moeilijkste is dat je elke dag opnieuw rijdt. Neem Parijs-Nice, na zeven dagen ben je thuis. Hier is het elke dag afzien, nooit relaxed, zelfs niet op een rustdag.”

Wat verwacht je van de rit naar Jesi?

“Ik heb nog geen zin om over de volgende rit te praten. Ik probeer van de rustdag te genieten. We zien wel onder de etappe zelf wat het wordt.”

24 mei is de nationale feestdag, de dag dat Eritrea in 1991 onafhankelijk werd. Ben je extra gemotiveerd om die dag te winnen?

“Dan eindigt de Giro in Aprica, dat zal niet gaan. Tenzij Natnael Tesfatsion of Merhawi Kudus het doet, maar deze week zie ik wel wat kansen. Ik hoop dat ik het kan doen.”

Heb je de reactie van Mathieu van der Poel op Twitter gezien? Hij was niet zo happy omdat je net iets te veel op zijn wiel reed.

“Ik heb het niet gezien. We hebben op zondag ook niet kunnen praten, want hij zat voorin terwijl ik achteraan het peloton hing. Ik ging net als hem voluit richting Napels om alsnog de vluchters bij te benen. Ik deed mijn stinkende best. Ik heb mijn benen niet gespaard.”

Wat heb je geleerd van de ritten waarin je mee sprintte voor de zege?

“Het gaat me niet om het leren. Ik heb vastgesteld dat je niet alleen de benen moet hebben, maar dat het ook niet gaat zonder geluk. Ik voel wel dat ik veel beter word. Zowel het team als ikzelf. Zaterdag ging het alleen om de benen. Ik had niet de energie om méér te geven. In elke etappe leer ik wel iets nieuws. Iedereen helpt me veel en ik vind het leuk dat ze me steunen. Als ik bergop van de groep moet lossen, heb ik drie à vier mannen die op me wachten. Ze zijn écht wel heel belangrijk. Als er een bergrit is, dan probeer ik ook bidons naar Pozzovivo te brengen, of probeer hem in het begin in positie te houden.”

Ben je de nieuwe Van der Poel, of de nieuwe Van Aert. Bij wie leun je qua profiel het dichtst aan?

“Ik ben Biniam. Ik ben mezelf. Ik ben niet Van der Poel of Van Aert.”

Amanuel Ghebreigzabhier zegt dat je nauwer aanleunt bij Van Aert. Klopt dat?

“We hebben natuurlijk ergens ongeveer hetzelfde potentieel. Maar er zijn verschillen hoor. Van der Poel is ook sterk in het tijdrijden. En Van Aert is ook al sterker in de bergen. Het betekent voor mij heel veel dat er nu al vergelijkingen komen met Van Aert en Van der Poel. Want uiteindelijk is het mijn allereerste volledige jaar bij de profs. Ik respecteer ze allebei heel erg. Toen ik junior was, hield ik geweldig veel van de twee. Ik keek ernaar op tv en nu koers ik met hen. Ik probeer hen ook te kloppen, maar het is moeilijk om precies te zeggen waar ik me qua kwaliteiten bevind ten opzichte van hen.”

Kan je een bergrit winnen vanuit een lange vlucht?

“Pfoeh, dat zal bijzonder lastig zijn. Ik denk dat het onmogelijk is. Een rit met minder dan drieduizend hoogtemeters, dat kan, maar alles wat erboven gaat wordt moeilijk.”