Over het bos is de jongste jaren heel wat te doen geweest. Het gebied dateert uit 1771 en was tot op heden eigendom van het logistieke bedrijf Essers. Dat bedrijf wilde het bos rooien om er een nieuw hoofdkantoor voor Veritas neer te zetten. Door de commotie die daarover ontstond, besloot dat bedrijf af te zien van de plannen. Uiteindelijk werd 1,8 hectare van het gebied gerooid voor een tijdelijke parkeerplaats.

Eigenaar Essers kwam de voorbije jaren ook in opspraak door de plannen om een bos op het bedrijventerrein Genk-Noord te kappen. Daarover bereikte het een akkoord met Bos+. In de afspraken die toen werden gemaakt, was ook sprake van het Ferrarisbos. Essers beloofde toen dat bos niet te zullen kappen. Nu wordt het bos dus overgedragen aan de stad Antwerpen.

‘De aankoop van dit deel van het Ferrarisbos creëert een groene plek voor de werknemers van het omliggende industrieterrein’, zegt de Antwerpse schepen van Ruimtelijke Ordening Annick De Ridder (N-VA). ‘Voor de invulling daarvan wordt een toegankelijkheidsplan opgemaakt. In analogie met de Blikvelden in Hoboken kijken we naar een ontsluiting met vlonderpaden en zitbanken. De aankoop draagt ook bij tot de noodzakelijke waterbuffer, waaraan het verhard gebied van industriegebied Ter Beke nood heeft.’

Wateroverlast aanpakken

Met de aankoop van het gebied door de stad Antwerpen is de toekomst van het bos verzekerd. Het bedrijventerrein Ter Beke kent een verhardingsgraad van 90 procent. Het water stroomt van het noordelijke en hoger gelegen Fort 7 naar de Grote Struisbeek ten zuiden van het bedrijventerrein Ter Beke.

‘Als het hard regent, stroomt het water zonder te infiltreren naar de laagste plekken op het bedrijventerrein en veroorzaakt daar regelmatig wateroverlast. Met de keuze voor het behoud en de aankoop van het Ferrarisbos kiezen we voor het behoud van een plek waar water kan infiltreren en gebufferd kan worden’, zegt De Ridder.

Historische waarde

Het Ferrarisbos heeft een historische waarde. Het is een gebied dat sinds de opmaak van de kaart van Ferraris, tussen 1771 en 1778, onafgebroken bebost is geweest. Dat is meteen ook de verklaring van de naam van het bos.

‘Het is een oud bos met grote biodiversiteit. De naam van de meer noordelijke en hoger gelegen Moerelei verwijst naar het oorspronkelijke moeras. De weg zelf lag hoger en droger, net op de waterscheidingslijn. Vanuit de zone van de Moerelei vertrok er een waterloop, die intussen is verdwenen’, aldus nog de schepen.