DLE

Twistappels genoeg in verschillende regeringen: hopelijk krijgen we binnenkort ook oplossingen

Van het Vlaamse stikstofakkoord tot het federale defensiebudget: twistappels genoeg voor 's lands politici. En daarover werd dit weekend flink gekissebist, observeert Wetstraatwatcher Ivan De Vadder.

analyse
Ivan De Vadder
Wetstraatwatcher voor VRT NWS. Maakt en presenteert ook het programma "De afspraak op vrijdag".

Het stikstofakkoord, daar ging het een heel weekend over, zowel in de kranten, als op tv én op de sociale media. Zowel Bart Somers, viceminister-president in De Standaard, Jan Jambon de minister-president in Het Nieuwsblad, de betrokken minister van Omgeving Zuhal Demir in “De Afspraak op Vrijdag” als haar voorzitter Bart De Wever in “De Zevende dag” waren erg stellig: "Aan het stikstofakkoord van de Vlaamse regering kan niets worden veranderd." Want wanneer dat gebeurt, dreigt een volledige vergunningenstop, zo donderde Bart De Wever nog.  

Maar Vlaams parlementslid Gwendolyn Rutten van Open VLD is niet overtuigd. Ze heeft zich vastgebeten in het dossier, in een tekst op haar website zegt ze dat ze dit beschouwt als haar plicht als parlementslid. Volgers Rutten zijn nog een heleboel vragen onopgelost. “Neem daarbij de warrige communicatie en de slordige uitvoering en je weet wat je als volksvertegenwoordiger te doen staat.” 

Het leverde haar een venijnige tik op de vingers op van Bart De Wever die haar “NIMBY op steroïden” verweet. NIMBY betekent 'not in my backyard', en de term wordt meestal gebruikt om aan te geven dat mensen wel bereid zijn hervormingen toe te staan, behalve wanneer die in hun eigen achtertuin gebeuren. En laat nu net het symbolische dossier van het stikstofdossier, de boerderij van de Abdij van Averbode, in de achtertuin van de burgemeester van Aarschot te liggen. Vandaar de “NIMBY op steroïden”, geen koosnaampje.

Beluister hier de analyse van De Vadder in "De ochtend" op Radio 1:

"Boerenbonder" Brouns

Bij de CD&V ging de kersverse minister van Landbouw, Jo Brouns, dit weekend met boeren praten en “riep hij op om bezwaarschriften in te dienen tegen het akkoord”. Niet echt collegiaal dat je als minister oproept om bezwaarschriften in te dienen tegen een akkoord dat je partij zelf heeft afgesloten, maar de toekomstige CD&V-voorzitter Sammy Mahdi nuanceerde meteen, bij de collega's van VTM Nieuws. Volgens Mahdi heeft minister Brouns gewezen op de mogelijkheid om bezwaarschriften in te dienen. 

Vlaams minister Zuhal Demir heeft haar nieuwe collega Jo Brouns meteen tot “Boerenbonder” gebombardeerd

Het lijkt om semantiek te gaan, maar die speelt mee in zo’n gevoelig dossier. Zo heeft de Vlaamse minister Zuhal Demir heeft haar nieuwe collega Jo Brouns meteen tot “Boerenbonder” gebombardeerd. Opnieuw niet meteen een koosnaampje in dit dossier. 

Het was Hilde Crevits die in een interview in De Tijd meteen de verdediging opnam van haar nieuwe collega: “Zo verwelkom je toch geen nieuwe collega?”, zei de minister van Welzijn. Want volgens haar heeft minister Brouns “exact hetzelfde gezegd als Jan Jambon (N-VA) of zijzelf: dat er een openbaar onderzoek loopt, dat iedereen bezwaren kan indienen en dat bijgestuurd kan worden indien nodig.” En dat betekent voorlopig toch nog geen volledige vergunningenstop, zoals De Wever waarschuwde.  

Defensie vs. Marrakesh

Ook in de federale regering van premier De Croo is een nieuwe twistappel opgedoken, nu tussen de liberalen en de groenen. Premier De Croo wil een verhoging van het defensiebudget aankondigen, en dat is niet naar de zin van Groen. Er zijn nog maar enkele weken om daarover tot een akkoord te komen, maar op dit moment weigert Groen de premier te laten vertrekken naar de NAVO-top met de belofte voor de verhoging van het budget. En dan hoor je binnen de N-VA meteen de vergelijking opduiken met het Marrakeshpact, waarbij de N-VA de toenmalige premier Michel ook niet wou laten vertrekken om dat pact goed te keuren.

De N-VA is op zoek naar een tweede ezel die zich ook zal stoten aan de dezelfde steen waaraan zij zich destijds hebben gestoten

De N-VA, op het federale niveau een oppositiepartij, is op zoek naar een tweede ezel die zich ook zal stoten aan de dezelfde steen waaraan zij zich destijds hebben gestoten door de regering daarover te laten vallen. Maar dat voorval staat intussen zo uitgebreid in alle geschiedenisboeken beschreven als een voorbeeld van hoe je verkiezingen verliest door de regering te laten vallen. In die val trappen de Vivaldipartijen wellicht niet.

Maar Wouter De Vriendt van Groen riep gisteren in “De Zevende Dag” premier De Croo wel op om een conclaaf te organiseren: “De banden van de Vivaldifiets moeten worden opgepompt, want het gaat moeilijker vooruit.” Waarop de ondervoorzitter van de Open VLD, Jasper Pillen, repliceerde: “De regering gaat elke week in conclaaf, dat heet de ministerraad.”

En zo gingen de argumenten nog een tijdje over en weer. Kortom, er werd het afgelopen weekend in de media vooral geredetwist over de twistappels in de verschillende regeringen. Hopelijk krijgen de toeschouwers binnenkort ook de oplossingen uitgelegd.

Meest gelezen