Op zoek naar biologische ouders van Noëmi en Anéline: ‘Een programma als dit is gekkenwerk’

Wanneer je in de jaren 80 een probleem had en niemand je kon helpen, kon je bij The A-Team terecht. Anno 2022 vertolkt Lidewij Nuitten dezelfde rol voor al wie tevergeefs probeert een verloren lief, familielid of vriend op te sporen. Een status die ze te danken heeft aan Waar is Mark?, de driedelige reeks waarin ze op basis van niet meer dan een voornaam op zoek ging naar haar allereerste vakantielief. Sinds op tv te zien was hoe ze de Mark in kwestie met de nodige omwegen ook effectief te pakken kreeg, wordt Nuitten overspoeld door reacties. Stuk voor stuk mensen die op de een of andere manier geraakt waren door haar programma. “Hun verhalen zetten me zelf ook aan het denken”, vertelt ze. “Over familie en hoe belangrijk het is om te weten waar je vandaan komt. Want of je dat nu wilt of niet, je roots hebben een heel grote invloed op je identiteit.”

Een concreet idee om mee aan de slag te gaan leverde dat denkproces niet op. Tot er bij Nuitten ineens een mailtje van de zussen Noëmi en Anéline in de mailbox viel. Zij werden onder invloed van de Chinese eenkindpolitiek door hun biologische ouders afgestaan en hoopten dat Nuitten hen op weg kon helpen in de zoektocht naar een Chinees aanknopingspunt. “Hun vraag intrigeerde me wel, maar tegelijk heb ik hen duidelijk gemaakt dat het niet zeker was dat ik hen zou kunnen helpen. Er is geen heel team dat ik kan inschakelen, zoals bij het Nederlandse programma Spoorloos. Toch wou ik wel samen met hen de zoektocht starten.” 

Persoonlijker dan gedacht

Een zoektocht die uiteindelijk veel persoonlijker wordt dan Nuitten op voorhand had ingeschat. Want waar ze eerst zelf haar stamboom met verre voorouders wil uitzoeken, doet het verhaal van Noëmi en Anéline haar ook stilstaan bij haar eigen familiebanden. En dat levert een keiharde vaststelling op. “Terwijl de zusjes er alles wilden aan doen om het contact met hun Chinese familieleden te herstellen, besefte ik dat ik eigenlijk ook het contact met mijn twee broers verloren was. Ik wist dan wel waar ze woonden, maar moest toegeven dat ik eigenlijk amper verbinding met hen voel. Hoe vreemd dat misschien ook klinkt, ik heb nooit écht met ze gepraat.” 

Zo werd We are family voor Nuitten ook een heel persoonlijke zoektocht waarvan niemand op voorhand wist waar die toe zou leiden. “Eigenlijk is een programma als dit gekkenwerk. Het is simpel: puur rationeel bekeken is dit een project waar je normaal nooit aan begint. Al was het maar omdat ik er op voorhand geen idee van had hoe mijn broers zouden reageren. Terwijl zij toch een behoorlijk essentiële rol te vervullen hadden.” Uit schrik voor hun reactie wachtte Nuitten heel lang om te vertellen waar ze precies mee bezig was. “Ik had al bijna een jaar aan het programma gewerkt, goed voor zowat vier afleveringen. Maar ik wist dat ik die nooit op het scherm kon brengen zonder hun toestemming. Ik moest hen dus uiteindelijk wel vertellen over mijn project. Uiteraard was dat ongemakkelijk, maar gelukkig voelde ik ook al snel een soort vertrouwen.” 

Niet alleen de broers van Nuitten moesten een drempel over. “Ik heb tijdens het draaien ook af en toe gedacht: ‘waarom doe ik mezelf dit aan?” Al beseft Nuitten tegelijk dat wat ze in We are family laat zien voor veel mensen herkenbaar zal zijn. “Familie is voor veel mensen een complex verhaal. Met hoe meer mensen ik erover praatte, hoe duidelijker het werd dat vrijwel iedereen op het vlak van familie wel ergens mee worstelt. Dat maakte het voor mij nog belangrijker om dit programma te maken. Ik heb altijd gedacht dat ik, door de moeilijke relatie met mijn broers, een uitzondering was. Ik ging er gewoon van uit dat alle anderen een perfecte familie hadden. Maar dat is dus helemaal niet het geval. Dat wil ik de kijkers laten zien.” 

Stress

Met We are family wil Nuitten bovendien een positief verhaal vertellen. “Ik laat niet alleen zien dat het in families soms moeilijk gaat, ik probeer er ook iets aan te doen. Ik zoek toenadering tot mijn broers. Als ik daardoor kijkers, ook al is het er maar één, kan aanzetten hetzelfde te proberen, dan is het programma voor mij al geslaagd.” 

Waar die toenadering tot leidt en of de zusjes Noëmi en Anéline hun Chinese familieleden vinden, wil Nuitten nog niet vertellen. “Dat kan ik trouwens ook nog niet. De laatste aflevering moet nog gedraaid worden. Een programma als We Are Family staat of valt ook niet met het eindresultaat. Het gaat meer om het zoeken dan om het ook effectief vinden.” 

Dat de afloop van de programma’s die ze maakt bij aanvang nog niet vaststaat is meteen ook de reden waarom Nuitten ze graag maakt, bekent ze. “Ik vind het als maker gewoon interessanter om aan iets te beginnen waarvan het scenario niet op voorhand is uitgetikt. Natuurlijk zorgt dat soms voor stress. Je weet dat er altijd onverwachte omstandigheden kunnen opduiken waardoor je programma in het water valt. Maar ik heb de afgelopen jaren geleerd dat je er gewoon moet durven van uitgaan dat alles wel goed komt. Slaag je daarin, dan is de kans ook veel groter dat alles ook effectief in de juiste plooi valt.”

We Are Family, maandag om 21.30 uur op Eén.