‘Wij hadden geen vijanden. Tot die straathonden kwamen’: Aquino-broers wijzen naar beschuldigden op assisenproces
De twee oudste broers van Silvio Aquino waren het er tijdens hun getuigenis in het assisenproces over de moord op hun broer over eens. ‘Silvio was goed voor iedereen. Hij had met niemand problemen’, klonk het vandaag.
Voor de reden waarom net Silvio, ‘de kleine’ van de familie, het slachtoffer werd van de fout gelopen ontvoering, wezen beide broers met een zware beschuldigende vinger naar vermeende opdrachtgever Martino Trotta. “Jaloezie overheerste bij Trotta en hij wilde altijd maar meer geld van ons. Dat die andere ‘monsters’ achter de zaak zaten, zijn we pas later te weten gekomen.”
Waarover gaat het proces?
Op 27 augustus 2015 wordt het voertuig van Silvio Aquino en zijn echtgenote Silvia rond de middag klemgereden op de Sint-Hubertuslaan in Oudsbergen.
Er ontstaat een vuurgevecht met meerdere in het zwart geklede mannen met bivakmutsen die zich uitgeven als politieagenten. Silvio Aquino is met vijf kogels in het hoofd en twee in de borst kansloos. Zijn vrouw Silvia kan nog net op tijd ontsnappen.
Ex-restauranthouder en vermeende opdrachtgever Martino Trotta (62) en vier vermoedelijke uitvoerders van een Bosnische familieclan staan terecht voor moord en gijzeling met de dood van Silvio Aquino tot gevolg, gijzeling van diens echtgenote Silvia L. en een eerdere poging tot gijzeling van Silvio Aquino.
Silvio Aquino (°1974) was de jongste van 9 kinderen. Vader Aquino verhuisde in 1969 naar België, waar hij als mijnwerker aan de slag ging. Silvio, zijn broers en zijn zussen groeiden nadien op in Maasmechelen. Echtgenote Silvia en een zus van Silvio Aquino getuigden vorige week al op het assisenproces in Tongeren. Vandaag stonden ook de getuigenissen van broers L. (60) en R. (61) op de agenda.
‘Straathonden’
Op broer L. (60), die momenteel in de cel verblijft , was het even wachten, want hij verscheen aangehouden en met bijstand van twee agenten op het assisenhof in Tongeren. Met een knikje naar de familie vatte hij, duidelijk gespannen, zijn getuigenis aan. “Ik had een zeer goede band met mijn broer Silvio. Hij was de kleinste van de familie. Een heel goede jongen, vrijgevig voor iedereen. Hij wilde altijd iedereen helpen en wilde geen problemen.”
L. had zijn jongere broer Silvio, die naar hem opkeek, nog aangeraden om niet “het slechte pad” op te gaan. Maar dat gebeurde toch. “Maar Silvio had alleen maar vrienden. Wij hadden geen vijanden. Tot die straathonden kwamen (met een blik naar de beschuldigden).”
Daarna volgde een resem zware uithalen richting beschuldigde Martino Trotta (62). Zeker was L. ervan dat de Italiaan achter de home-invasies zat bij zijn zussen L. en A. Hij ondersteunde die stelling met heel wat argumenten en gaf toe dat hij samen met twee kennissen naar de woning van Trotta trok om hem daar persoonlijk over aan te spreken. “Hij was bleek en dronk zeker een liter water van de schrik. Toen ik buiten kwam, wist ik het zeker.”
‘Monsters’
Broer L., die in het verleden wel wat “strubbelingen” had met zijn andere broers, gaf ook toe dat hij met de foto van de overleden Samson Hudorovic, zoon van beschuldigde Sandro Hamidovic, die in het mortuarium werd genomen, zelf op zoek ging naar wie er achter de dood van Silvio zat. Het vermoeden van “opdrachtgever” Trotta was er al. Informatie over de anderen kreeg hij via Alex van Antwerpen. Dat zijn “broerke” Silvio op 27 augustus 2015 niet omkwam door een liquidatie maar door een ontvoering was voor L. meteen duidelijk. “Want een liquidatie voer je niet uit met vijf man. De bedoeling was die dag om Silvio met zijn vrouw te ontvoeren, geld te eisen en hem dan te vermoorden. Dat gevoel had ik onmiddellijk. Al wisten we toen nog niet dat die ‘monsters’ erachter zaten (met een blik naar de beschuldigden).”
Onzin vond hij de versie van beschuldigde Sandro Hamidovic, dat hij Silvio doodschoot omdat die zijn zoon had neergeschoten. “Als hij enkel de kluis van Silvio wilde stelen, waarom hebben ze hem die dag dan met getrokken wapens aangevallen?” Met een wijsvinger en heel wat verwijten richting de beschuldigdenbank verliet broer L. de assisenzaal. En dat leidde tot een zware clash met beschuldigde Sandro Hamidovic (52), die intussen bekende dat hij op 27 augustus 2015 de schoten op Silvio Aquino loste. Dat heel wat politieagenten in de buurt waren, bleek geen overbodige luxe. Martino Trotta zat ertussenin en zakte nog verder weg in zijn stoel. Na de schorsing die voorzitter Jo Daenen inlaste om de gemoederen te bedaren, bleef Martino Trotta wegens een medisch probleem afwezig.
‘Honden’ en ‘gangsters’
Tijdens eerdere getuigenissen weerklonken vandaag heel wat verwijten in de assisenzaal. Een getuige (38) had de Hamidovic-clan ‘honden’ genoemd, wat ontaardde in een zware scheldpartij met oudste broer Sandro Hamidovic (52). Die sprong recht. “Hij moet naar zichzelf kijken wat voor hond hij is. We respecteren hier allemaal elkaar. Hij moet zijn gedrag tonen. Jullie werken met cocaïne, wij niet”, foeterde Sandro. “Ge zijt een kruimeldief”, repliceerde de getuige op een beledigende toon. Sandro’s advocaat de Béco meende dat de voorzitter toch vroeger had mogen ingrijpen om dergelijke scheldpartijen te voorkomen.
Daarna volgde een zestiger, een vriend van kindsbeen af van de Aquino-familie, die Martino Trotta alleen maar wilde aanspreken met “varken”, want door Trotta werd hij in een aantal verhalen genoemd. “Hij is een beest en vindt dingen uit. Zeg dat hij zich ophangt, ik zal hem de koord wel geven.”
Ook getuige F. (34) was met veel tegenzin naar Tongeren afgezakt. Over een videoboodschap die hij opnam voor de familie Aquino nadat hij informatie had gekregen over de moord op Silvio Aquino en verhalen over vermeende ripdeals, wilde hij niet veel kwijt, want hij zat zelf al 20 jaar “in het systeem”. “Alles wordt altijd allemaal opgeblazen. Iedereen is multimiljonair en wordt hier afgeschilderd als gangster.”
Of het klopte dat de Aquino’s een miljoen euro op zijn kop hadden gezet, wilde Sandro Hamidovic (52) nog weten van de dertiger, een man waarvoor hij naar eigen zeggen in de gevangenis veel respect voor had gehad. “Ja, dat klopt,” sloot F. af. “Maar de familie Aquino zou dat nooit doen.”