Roze trui (algemeen klassement): Richard Carapaz (Ecu)

Paarse trui (puntenklassement): Arnaud Démare (Fra)

Blauwe trui (bergklassement): Koen Bouwman (Ned)

Witte trui (Jongerentrui): João Almeida (Por)

Hoe kwam de zege tot stand?

Jan Hirt ging solo op de steile flanken van de Santa Christina, op 7,9 km van de finish. Eerst rekende hij Lennard Kämna in en daarna Thymen Arensman die de 31-jarige Tsjech ook achterliet. Na een rit- en eindzege in de Ronde van Oman was het zijn derde winst van het seizoen, maar veruit de allermooiste uit zijn carrière. Drie jaar geleden werd hij in de rit over de Mortirolo nog tweede achter Ciccone, toen weliswaar met Ponte di Legno als eindpunt. Hirt is een oude bekende van Patrick Lefevere, want acht jaar geleden reed hij nog voor de continentale jongerenploeg Etixx.

De Nederlanders Koen Bouwman, Thymen Arensman en Wout Poels waren samen met Lennard Kämna, Hugh Carthy, Jan Hirt en last but not least Alejandro Valverde waren de helden van de dag. Ze reden weg uit een omvangrijke groep van 22 renners waarbij namen als Simon Yates en Wilco Kelderman zaten. Na de Mortirolo was duidelijk dat één van de zeven deze koninginnenrit zou winnen.

Lennard Kämna stoof in de afzink van de Teglio weg uit een vluchtersgroep die nog slechts vier eenheden bevatte. Koen Bouwman werd gelost en Wout Poels moést de rol lossen om steun te bieden aan kopman Mikel Landa die op een plan broedde, maar niet echt dé grote forcing kon voeren die de Bask voor ogen had.

Wie reed zich in de kijker?

Zoals verwacht kregen we in de eerste plaats een interessant steekspel tussen Koen Bouwman en Giulio Ciccone om de ‘maglia azzurra’. Ze zaten aan boord van de vlucht van de dag die al op de Goletto di Cadino werd uitgedund. Op de top van de col van eerste categorie verraste Giulo Ciccone de Nederlander met een uitval, waardoor de Italiaan in één klap 22 punten inliep op Bouwman (Jumbo-Visma).

Dat werkte voor de Nederlander alleen maar als een rode lap op een stier. Koen Bouwman speelde het vóór de gevreesde Mortirolo slimmer en schoof op 100 km van de finish weg met Thymen Arensman, Chris Hamilton, Lennard Kämna, Wout Poels, Alejandro Valverde, Dario Cataldo en Lorenzo Rota. De leiders begonnen met een kleine minuut voorsprong op de groep met Giulio Ciccone aan deze mythische col. De favorieten op de Giro-winst volgden daar op vijf minuten.

Op de Mortirolo kon Ciccone in de tweede groep het tempo bergop van Hugh Carthy en Jan Hirt niet volgen. Het tweetal kwam op 77 km van de streep bij de vluchtersgroep van Koen Bouwman kwamen aansluiten.

De Nederlander van Jumbo-Visma kwam als eerste door op de top van de Mortirolo en cashte 40 punten terwijl Ciccone het als achtste met 1 schamel puntje moest stellen. Op de Teglio, de voorlaatste klim van de dag, liet de Nederlander dan de zes leiders rijden. Na de koninginnenrit telt Bouwman nu 68 punten voorsprong op de Italiaan.

Wat deden de favorieten?

Richard Carapaz hield stand en demonstreerde dat hij samen met Jai Hindley en Mikel Landa bij de drie beste klimmers van deze Giro hoort.

De Australiër van Bora-hansgrohe pakte zelfs als derde nog vier bonificatieseconden, waardoor hij na de koninginnenrit op 3 seconden staat van ‘maglia rosa’ Richard Carapaz.

Mikel Landa trok op de flanken van de Santa Christina in de aanval, op iets meer dan tien kilometer van de finish. De Bask kreeg onmiddellijk leider Richard Carapaz en Jai Hindley in zijn spoor mee. Het was een tempo dat João Almeida niet aankon. Ondertussen is het tijdsverschil tussen Carapaz en de Portugees van UAE-Team Emirates opgelopen tot 44 seconden.

Vincenzo Nibali bond de kat de bel aan. Hij liet zijn Astana’s op de Mortirolo het tempo regelen en zorgde ervoor dat leider Richard Carapaz met slechts de Fransman Pavel Sivakov aan zijn zijde zo goed als geïsoleerd werd.

De tweevoudige Girowinnaar stortte zich daarna als een slechtvalk naar beneden en zette daarmee zoveel druk op de klassementsrenners dat Domenico Pozzovivo al snel viel. Eenmaal beneden de Mortirolo staakte hij zijn inspanning, maar hij demonstreerde de wereld wél dat hij nog altijd één van de beste dalers van de wereld is. Tot opluchting van Ineos-Grenadiers DAT zich opnieuw kon groeperen rond Carapaz en Pozzovivo die op veertig kilometer van de finish weer bij de andere klassementsrenners aansloot.

Nibali is met drie plaatsen winst de stijger van de dag. Hij staat momenteel vijfde, een plaats die Domenico Pozzovivo verloor. Al moet de ‘familie van Jean-François Bourlart’ wel blij zijn want met Jan Hirt (negende) heeft de Belgische Worldtourploeg nu twee renners in de top-tien.

Wat deden de Belgen?

Mauri Vansevenant (Quick-Step Alpha Vinyl) en Simon Moniquet (Lotto-Soudal) waren de twee Belgen die in de grote vluchtersgroep van 22 zaten die zich pas na 33 km vormde. Opnieuw werd het – net als zondag – een heel intens eerste uur vooraleer het peloton de vlucht groen licht gaf.

De Waal verloor de eerste klimkilometer van de Mortirolo al voeling met het groepje waarin de West-Vlaming zat met o.a. Guillaume Martin en Simon Yates. Enkele honderden meter verder bleef daar alleen nog Ciccone, Hugh Carthy en Jan Hirt over.

Toch hees de zoon van ex-prof Wim niet de vlag en kwam na de afzink van de Mortirolo aansluiten in de achtervolgende groep met o.a. de onvermijdelijke Ciccone, Simon Yates en Wilco Kelderman die op anderhalve minuut reed van de zeven koplopers. Maar dan moesten ze nog de Teglio en de Santa Christina over en dat was van het goede te veel. Op 33 km van de finish werd hij opgeslokt door het peloton met de Giro-favorieten.

Verder nog iets dat u moet weten?

De Giro verloor op de derde en laatste rustdag een Ecuadoraan. Jonathan Caicedo testte positief op corona. De landgenoot van Richard Carapaz is na Simon Carr al de tweede renner die EF Education-EasyPost onderweg verloor. We speelden ook snel Natnael Tesfatsion (Drone Hopper-Androni Giocattoli) kwijt. Uitgerekend dan nog op de nationale feestdag van zijn land. Met Merhawi Kudus is er slechts één Eritreeër nog aan de slag in de Ronde van Italië.

Dan was er de autocar van Jumbo-Visma die het liet afweten waardoor de renners met busjes naar de start werden vervoerd. Daar kwamen de jongens van Groupama-FDJ iets frisser aan dan de ochtend van de rustdag. Ze waren op de derde fietsloze dag allemaal geradbraakt na een nacht in een slecht hotel waarbij het doorlopend 35 graden warm was in alle kamers. In samenspraak met organisator RCS wisselden ze maandagmorgen dan toch van hotel.

De eerste aanvaller van de dag was Mathieu van der Poel, al leek dat eerder een gimmick. Maandagmorgen had het communicatieteam van de Ronde van Italië beloofd om pizza Hawaï te eten. De enige voorwaarde was dat de Nederlander won, maar dit was daarvoor niet bepaald de ideale etappe.