“Het was lastig”, zucht Evenepoel na de podiumceremonie in Noorwegen. “Die laatste twee kilometer waren héél snel en ik moest alles controleren. Gelukkig had ik daarna nog de benen om op 200-250 meter van de finish te gaan, wat best ver is. Ik zag die jongen van Uno-X (Johannessen, nvdr.) nog komen, maar die viel wat stil. Het was heel steil op het laatste. En in het begin had ik het zwaar. Het harde werk van de voorbije weken voelde ik nog, het draaide net niet vierkant.”

Maar Evenepoel bleef in de Tour of Norway altijd kalm. Op 12 kilometer van de streep stopte hij zelfs nog voor een plaspauze.

“Ja, ik heb vandaag heel vaak moeten plassen”, stelt hij. “Ik moest echt super dringend. Ik voelde dat mijn blaas vol begon te zitten, dus ik moest dat spannende gevoel voor de laatste klim nog lossen. En maar goed ook, want als je met zo’n gewring zit dan komt de power er misschien minder goed uit. Het was nog net op tijd. Dat niemand van iets wist? Klopt, maar ik wilde niemand laten panikeren of zo. Ik wist dat het nog 7-8 kilometer tot het dorpje was. Daarom dat ik stopte, het was ook tegenwind dus ik kon tussen de auto’s terugkeren. Eind goed al goed.”

Evenepoel moest onderweg naar eigen zeggen “tien of vijftien keer stoppen om te plassen”, en dat vanwege het koude weer in Noorwegen. Minder vochtverlies, weet u wel.

Morgen wordt het al meteen de leiderstrui verdedigen voor Quick-Step Alpha Vinyl. “Ik heb daar wel de ploeg voor”, aldus Evenepoel. “Vooral donderdag zal het erop aankomen. Ik denk dan dat INEOS de sterkste ploeg zal hebben. Qua klimervaring zal ik het dan moeten oplossen, maar mannen als Stybar en Asgreen zullen er dan nog wel even bij zijn. Het zou mooi zijn als er nog een tweede ritzege bijkomt, maar één etappe en het eindklassement zou al voldoende zijn om naar huis te gaan.”