Uit het rapport “Deadly dish” (“Dodelijk gerecht”) blijkt dat de Europese Unie jaarlijks ongeveer 4.070 ton kikkerbillen importeert. Dat komt overeen met 81 tot 200 miljoen kikkers, waarvan het merendeel in het wild wordt gevangen. Vooral de soorten met grote poten zijn in trek bij fijnproevers. De Europese honger naar de delicatesse bedreigt de kikkerpopulaties in landen zoals Indonesië (goed voor bijna driekwart van de geïmporteerde kikkers), Turkije en Albanië.

“Waar in de jaren ‘80 aanvankelijk India en Bangladesh kikkerbillen aan Europa leverden, geldt Indonesië sinds de jaren ‘90 als grootste leverancier. In het Zuidoost-Aziatische land, zoals intussen ook in Turkije en Albanië, slinkt de ene na de andere grote kikkersoort: het is een fataal domino-effect voor de instandhouding van soorten”, zegt Sandra Altherr, doctor in de biologie, van Pro Wildlife. 

Problemen voor biodiversiteit en ecosysteem

“Kikkers spelen een centrale rol in het ecosysteem als insectendoders. Als kikkers verwijnen, groeit de inzet van giftige pesticiden”, zegt Charlotte Nithart, voorzitter van Robin des Bois. “De handel in kikkerbillen heeft niet alleen voor de kikkers zelf directe gevolgen, maar ook voor de biodiversiteit en het ecosysteem in zijn geheel.”

Bovendien worden de dieren op wrede wijze om het leven gebracht. “Bij de meeste kikkers worden de poten afgehakt met een bijl of een schaar, zonder verdoving. De bovenste helft van hun lichaam wordt stervend verwijderd, de poten worden gevild en ingevroren voor export”, aldus nog dr. Altherr.