Lezers tonen hoe ze fashionable hun festivalzomer ingaan

Mayli Sterkendries (30) houdt van alternatieve muziek- en kunstenevents

“Ik hou van alternatieve festivals zoals Waking Life, een intiem muziek- en kunstenfestival rond een groot meer in Portugal, in de regio van Alentejo. Het is uitverkocht deze zomer, maar ik heb er goede hoop op nog een ticket te scoren. Mijn festivaloutfits zijn allesbehalve uitgedokterde keuzes. Meestal grabbel ik wat kleren bij elkaar. Mijn kleedje heb ik gekregen van een vriendin die de verkeerde maat had besteld. Ik durf niet altijd zo bloot te gaan, maar de zachte kleur gaat supergoed met mijn zwarte Dr. Martens. Die schoenen passen op álles, ik combineer ze graag met dikke, witte sokken of nylon kousjes. Ik ga voor comfort, maar esthetiek is ook niet onbelangrijk. Het sjaaltje op mijn hoofd heb ik gekregen van een vriend. Het is een zijden exemplaar dat niet alleen tegen een bad hair day beschermt, maar ook tegen de zon. De zonnebril is van mijn mams. Ze droeg hem eind jaren negentig. De emotionele waarde ervan is onmetelijk, want mama stierf twee jaar geleden.”

Aukje Praet (17) beleeft haar eerste festivalzomer

“Al twee jaar zit ik geduldig te wachten op mijn eerste festival. De coronadomper was hardnekkig, maar nu is het eindelijk zover. 2022 wordt het jaar van mijn allereerste festivalzomer en ik ben er klaar voor! Ik heb al tickets voor Cramme­rock en voor Fantasia, een kleinschalig festival in Hamme waar ik met mijn vaste vriendengroep naartoe ga. Ik hou van techno, rock en pop. Een best veelzijdige muzieksmaak, maar mijn outfit hou ik eenvoudig. Ik draag niet altijd zwart, maar op een festival zal die stoere vibe wel goed werken. De vest is gemaakt uit kunstleder en beschermt supergoed tegen de regen. Nog geen lage taille voor mij, wel een toffe high waist short. Een zonnebril draag ik altijd, ook op binnenfeestjes, maar dan eerder als diadeem. Mijn juwelen maak ik zelf. Ik werk meestal met kristallen die een ­unieke betekenis hebben. Ik verkoop ze via Instagram en wil tegen mijn achttiende student-­ondernemer zijn. Eerst genieten van die drie maanden zomer­vakantie. Naar een verre reis verlang ik niet, ik heb zelfs nog nooit het vliegtuig genomen, maar de festivals laat ik niet meer aan mij passeren.”

Lena Van Heusden (30) en Jean (30) gaan headbangen op Graspop

“Ik werk af en toe in een hotel waar ik alleen zwarte kleren mag aantrekken, vaak gecombineerd met lelijke accessoires, zoals een gouden jasje”, zegt Lena. “In mijn vrije tijd draag ik alleen dingen die ik echt mooi vind. Ook op een festival ga ik eerst voor esthetiek en dan pas voor comfort. Schoenen die te strak zitten? Fuck it, ik hoef ze toch maar een paar uren aan te houden.

Ik ga niet naar een festival voor het groepsgevoel of voor het zweterige tentje op de camping. Ik ben liever een toeschouwer die observeert langs de zijlijn. Ik kleed me dan ook niet om één te zijn met de rest. Op Graspop trek ik veel liever dit kleurrijke jurkje aan dan te doen alsof ik een hardcore metalchick ben. (lacht) Ik kocht het in een Chinees winkeltje in de Amsterdamse Damstraat. Chinese vrouwen vertelden me later dat het een traditionele trouwjurk is. De gouden laarsjes zijn tweedehands, een cadeautje van mijn zus. Ze doen me denken aan lakeischoentjes. Ik hoop dat het ook goeie dansschoenen zijn, want Jean danst graag op festivals. Ik zie hem vaak in zijn rolstoel door de buurt crossen, en onlangs raakten we aan de praat. Hij is van jongs af een metalhead en gaat vaak in z’n eentje naar festivals. Dit weekend gaan we samen naar Graspop, ik vermoed dat ik de hele dag achter hem aan zal rennen.” (lacht)

Billy Cornand (18) wil keihard dansen op Werchter en We Can Dance

“Drie jaar geleden heb ik één dag Pukkelpop kunnen meepikken, toen kwam de pandemie. In die zittende concerten had ik maar weinig zin, maar deze zomer wordt episch, sowieso. Van Werchter tot We Can Dance: ik wil ervan proeven. Ik ga meeschreeuwen met mijn favoriete artiesten, zoals Jorja Smith, en vooral keihard dansen. Opvallen met je outfit hoort er wel een beetje bij. Ik vind het sowieso tof om me iets specialer te kleden en te spelen met gendernormen. In mijn baggy broek van Diesel zitten gaten, en als ik neerzit, zie je mijn benen. De lage taille combineer ik met een aansluitende, vintage tanktop. Dat ziet er net iets verfijnder en vrouwelijker uit. Zo’n mouwloos denim vestje is niet alleen cool, maar ook praktisch. In de zakjes kan ik mijn gsm en bankkaart kwijt. Die witte schoenen lijken misschien een riskante keuze voor een festival, maar het zijn oude Puma-sneakers die tegen het einde van de festivalzomer in de vuilnisbak mogen, nee, móéten belanden.”

Remy Ndow (32) probeert zijn outfit proper te houden op Couleur Café

“Ik draag graag dingen die opvallen. Soms denk ik: dit is nu wel een heel speciale combinatie, maar dan trek ik het toch aan. Mijn innerlijke dialoog is vrij kort op zulke momenten: ‘Ik ben een artiest (Remy is illustrator, red.) voor iets!’ (lacht) Soms trek ik een kimono aan. Dat voelt telkens als een bevrijding. De stof is licht en speelt met de wind die eronder glipt. Perfect als je een hele dag op een stoffige weide loopt. Een volledig witte outfit is misschien niet zo’n slim idee, maar zodra ze met bier smijten, kan ik mezelf bedekken met mijn gele regenjas. Een tweedehands vondst, net als het vissersvestje. Ik ben een fervente heuptasjes-connaisseur, maar die vest heeft het pas allemaal. Ik kan er mijn telefoon, sleutel, allergiepillen, portefeuille en naamkaartjes in kwijt. En zelfs mijn schetsboek. De bootschoenen komen uit een klein ­winkeltje in Spanje. Ze houden het midden tussen casual en gekleed, en omdat ze uit leder gemaakt zijn, krijg ik ze altijd weer proper.”